۱۴۰۲/۷/۱۳، ۰۲:۲۴ عصر
با ارتباط روزانه وگاها درلحظه باخداوند، زمانیکه به عجز آن کمبود میرسم، دیگر برای خواسته هایم شرط و شروط نمیگذارم و هنگام درخواست یک حس غریب درمن وجود دارد که بمن میگوید از من دارد مراقبت میشود، یک چیزی و یا نیرویی حواسش بمن هست. باور امروز من اینست که خداوند من قوی و نیرومند و مهربان و با گذشت است و تمام هوش و حواسش بمن است توبه پذیره وکینه و رنجشی نسبت بمن ندارد و در رحمتش همیشه به رویم باز است .من عاجز و ناتوان و ضعیفم و برای برطرف شدن نواقصم و کمبودهایم به غیر از خداوند هیچ امیدی ندارم باکمک خداوند سعی میکنم دیگر نواقص را انجام ندهم تا درخواست مجدد هم نکنم.