۱۳۹۹/۴/۲۹، ۰۷:۵۴ عصر
زیرا به واسطه اینکه بیماری ما غیر قابل علاج و پیشرونده و کشنده است و حتی در دوران پرهیز هم رشد آن متوقف نشده و در اثر بیتوجهی به اصول روحانی نهفته در قدمها و انجام ندادن برنامه براحتی عوارض بیماری قابل برگشت و حتی عود مجدد میباشد ما از قدم چهارم با نوشتن ترازنامه اخلاقی خود شروع به بازیابی شخصی کردیم در قدم 5با اقرارچگونگی دقیق خطاهایمانبه خود خداوند و یک انسان دیگر کوله باری از رنجش ها ترسها و روابط ناسالم و حتی داشته های خود را و مشکلات خود را در برابر خداوند قرار دادیم در قدم 6و7 آمادگی کامل پیداکردیم که خداوند کلیه نواقص اخلاقی ما را برطرف کند و از او با فروتنی خواستیم کمبودهای شخصیتی مارا برطرف کند د قدم 8و9 پس از تهیه لیست خسارات برای جبران آن دعا و تمایل و آمادگی یافته و شروع به اقدام و عمل برای جبران خسارت نمودیم مگر اینکه باعث بروز خسارت جدید شویم با طی این قدمها وضعیت روحی و معنوی خود را رشد و توسعه دادیم حال برای مراقبت از اوضاع جدید و حفظ و ارتقائ آن لازم است به نوشتن ترازنامه روزانه و شخصی خود ادامه دهیم تا هرگاه در اشتباه بودیم و متوجه شدیم به آن اقرار نموده جلوی پیشروی بیماری را و افتادن در چرخه بیماری اعتیاد را متوقف کنیم به نظرم افکار بیمار گذشته ما هر زمان آماده بروز و برگشت هستند و این قدم بهترین مانع محافظ هست
