۱۳۹۹/۴/۲۱، ۰۱:۴۱ عصر
(۱۳۹۸/۱۰/۲۲، ۱۱:۰۱ عصر)admin.a نوشته است: سوال 66 : چرا برای ادامه بهبودی لازم است تا بیماریم را بپذیرم ؟پذیرفتن بیماری مرا ازافکاردور میکند.پذیرش بیماری یعنی کلی گویی ممنوع.به جزئیات بیماری بپردازمثل مشارکت کردن درست وجایی مثل گفتن نقص وبازکردن آن درجلسه .پذیرفتن بیماری,باعث حس مسئولیت میشودکه باعث تغییراتی درمن میشود.دررابطه باجلسه ,خدمت به خانواده ,وقتی میپذیرم موانع کمتر میشود.چون هرروز نیاز به شاهدان زنده داریم.دردباعث میشود بپذیرم.
اگربیماری اعتیادرابپذیرم چه میشود؟
کلی گویی میکنم,روی اقرارهایم سرپوش میگذارم,ارتباطم راازدست میدهم ,تک فکری میکنم,خودخواهی,خودمحوری,
نسبت به اصولم بی تفاوت میشوم,
مجبورمیشوم بابیماری خودم بجنگم,سعی درتغییردیگران دارم,گمنامی را رعایت نمیکنم,
جایگاه خودراازدست میدهم.تکرار
اشتباه میکنم,راحت ازبیماری استفاده میکنم.
کارهایی که انجام دهم که نشانگرپذیرفتن بیماری اعتیاداست چیست؟
پذیرفتن مسئولیت های فردی,اعتمادنکردن به راهنما,دنبال تفاوت هاهستم,هیچوقت به فکرترمیم رابطه هایم نیستم.
نپذیرفتن کلمه عاجزدرمورد رفتار وگفتار,استفاده ازنواقص.
نپذیرفتن نشانه نداشتن تعادل است.اگرتسلیم نباشم به تعادل نمیرسم که بتوانم بپذیرم .
وقتی نمیپذیرم,قابلیت رشد درمن گرفته میشود.
