امتیاز موضوع:
امتیاز موضوع:
  • 0 رأی - میانگین امتیازات: 0
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
فروتنی
#1
Heart
پاسخ
#2
اگرببخواهم فروتنی سنت ۷ با قدم ۱: همان عجزی که در مقابل بیماری اعتیاد دارم در مقابل تقدیم کردن بیش از توانایی خودم نیز دارم.
سنت ۷ با قدم۲:آگاهی از آنچه که نمیدانم، مرا به آگاهی از آنچه می توانم انجام دهم رهنمون می کند.
سنت ۷ با قدم ۳: واگذار کردن اراده و زندگیم به مراقبت خداوند در انجام دادن و تقدیم داشتن آنچه در توان دارم است.
سنت ۷ با قدم ۴: خلق کردن ترکیب وجودی ام با سهیم بودن در وجود دیگران راه گشای شناختن خودم است .
سنت ۷ با قدم ۵: پذیرفتن چگونگی دقیق خطاهای خودم، آنچه تقدیم می دارم را پاک و خالص تر می کند.
سنت ۷ با قدم ۶: سهم داشتن در بوجود آوردن آمادگی برای برطرف شدن نواقص را کاربردی می سازد.
سنت ۷با قدم ۷: فروتنی در اجرای اصول روحانی به جای استفاده از نواقص همان رفع کمبودها را با ادا کردن سهم خودم ممکن می نماید.
سنت ۷ با قدم۸: آماده شدن برای جبران خسارت همان اقدام برای انجام مسئولیت های اجتماعی است.
سنت ۷ با قدم ۹: هرچه که بتوانم در حضوری اجتماعی انجام دهم امکان جبران خسارت است و آنرا غنیمت می دانم.
سنت ۷ با قدم ۱۰: پذیرفتن فوری خطا و تغییر مسیر اقدام هایم سهم وجودی خودم در همه فرآیندهای اجتماعی است‌.
سنت ۷ با قدم ۱۱: تمرین و تجربه اصول روحانی بدون هدف و توقع مرا در ارتقای رابطه آگاهانه با خداوند هشیارتر می کند.
سنت ۷ با قدم ۱۲: بی قید و شرط آماده بودن برای تقدیم بیداری روحانی به دیگران ، بی توقع بودن در ادای تکلیف را همراه دارد.
ب)این رابطه ها بمن می آموزند:
آگاهی از عجز، رهنمود بیدار شدن قدرت با اقدام سازنده در جمع است‌.نیروی برتر و سلامت عقل همان اقدام برای تقدیم نتیجه ی توانایی در تحمل کردن است. اراده و زندگی ام را به آنچه می توانم تقدیم کنم پیوند می زنم تا در مراقبت خداوند قرار بگیرند.
 آگاهی از وجود با تقدیم داشتن وجود در آنچه می توان انجام داد امکانپذیرتر می شود. وقتی دارم بخشی از کارهایی را که دیگران برای انجام مسئولیت هایشان دارند برعهده می گیرم خطایی واقع نمی شود. انجام دادن کاری که می توانم انجام بدهیم فرصت استفاده از نواقص را از من می گیرد.اقدام برای رفع کمبود به رفع کمبود در وجود خودم می انجامد.
 سهیم شدن در انجام اقداماتی که برای رفع نیازهای جمعی صورت می گیرند مرا، آماده تر می کند که جبران خسارت کنم. عرضه انجام کار برای تقدیم داشتن بی توقع نتیجه ی آن ، بهترین موقعیت برای جبران خسارت غیرمستقیم است.. خدمت بی توقع متناسب با توانایی  خودم ارتقاء رابطه آگاهانه با خداوند وقتی ممکن است که مراقبه پس از تقدیم کردن صورت پذیرد. ومهم تر ازهمه خالص بودن در حضور انجام دادن سهم مقدور و مقرر است.
پاسخ
 سپاس شده توسط ناظر9 ، عبدالرحیم_بوشهر ، حـمـیـد ، ناظر۳


پرش به انجمن:


کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع: 1 مهمان