امتیاز موضوع:
امتیاز موضوع:
  • 0 رأی - میانگین امتیازات: 0
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
آنچه که درخواست می کنیم
#1

آنچه که درخواست می کنیم

در درازمدت خود را بیشتر می پذیریم و با شرایطمان آشناتر می شویم. یاد می گیریم از مصاحبت خود لذت ببریم و باگرایش ها و مسئولیت های خود به شیوه ای مناسب برخورد كنیم .شاید از درک اینكه دیگر مانند گذشته, به یک رابطۀاحساسی "نیاز "داریم, متعجب شویم. تعجب آورتر این است كه وقتی متوجه می شویم خواهان یك رابطۀ احساسیهستیم, و باوجود آنکه نیازی بدان نداریم, بودن در چنین رابطه ای برایمان راحت ترمی گردد. داشتن حمایت بدین معناست كه بعضی از منابعی را كه برای داشتن یک رابطۀ دو نفره بدان نیازمندیم, در دسترس داشته باشیم واگر مسائل طوری كه امیدش را داشتیم پیش نرفت, بتوانیم از آن كمك بهره بگیریم.
روابط یكی از مقوله هایی است كه فقط با تمرین کردن, در آن خبره نمی شویم. اکثر كارهای پراهمیتی كه برای بهبود بخشیدن به روابط احساسی مان انجام می دهیم, در چنین روابطی به کارگرفته نشده و در رابطه با راهنما و دوستان مورد اعتمادمان انجام می گیرند. حتی پس از سالها پاكی, تفكیك و تطبیق آنچه در قلبمان و ذهنمان اتفاق می افتد به طور خودکار انجام نمی پذیرد. مابه یك جفت چشم دیگر نیز نیاز داریم؛ به شنونده ای که برایمان اهمیت قائل شود و بخواهد به ما کمک کند تا مسائل را ازیکدیگر تمیز دهیم. یك راهنمای خوب کلیدی برای ایجاد تغییر در نوع رابطه مان با دیگران است .رابطۀ بین ما و راهنمایمان میتواند پایه و اسا س مابقی روابط مان در بهبودی باشد .برخی از ما نیاز داریم مدت زیادی پاک باشیم تا راهنمایی را که بتوانیم با او ارتباط بر قرار کنیم ,پیدا كنیم. ممكن است آن شنونده را به جای یک راهنما ,در دوست قابل اعتماد دیگری پیدا كنیم .بدون توجه باینکه چنین احساس امنیتی را چگونه پیدا می کنیم ,بازگو نمودن صادقانۀ تجارب گذشته مان, امری حیاتی برای ایجاد تغییر می باشد.
پاسخ
 سپاس شده توسط ناظر9
#2
نمی توان کتمان نمود كه معتادان با واقعیت مشكل دارند. چنین مشکلی در روابط احساسی مان نیز دیده می شود: ما با
این خیال پردازی كه روابطمان باید چگونه باشند دست به گریبان می شویم وچگونگی واقعیت آنهارا نادیده می گیریم.
وقتی عاشق رویاپردازی باشیم، واقعیت باعث عصبانیت مان می شود. خشمگین شدن نسبت به واقعیت نقطه مخالف
پذیرش است. گاه آنقدر درگیر وهم وخیال درباره طرف مقابلمان می شویم كه وقتی مانند آن عمل نمی كند، عصبانی
می شویم. گاه بهترین کاری كه می توانیم انجام دهیم این است كه خود را ازشرایط دور کنیم، اما این معمولاً آسان ترین
كار ممکن می باشد. سفر ما آموختن این نکته است كه باید علی رغم همخوانی فرد مورد نظر با انتظارات واهی مان,
او را بپذیریم. شاید ارائۀ یک عشق كامل و بدون قیدوشرط تنها ازعهدۀ خداوند برآید اماهمانطوركه به چنین هدف ایده
آلی نزدیکتر می شویم, روحمان شكوفا میگردد. هرچه عمیق تر دوست بداریم، بیشتر قابلیت عشق ورزیدن خواهیم
داشت. هر چه بیشتر از طریق روابطمان رشد کنیم, صمیمت بیشتری را تجربه خواهیم نمود.
پاسخ
 سپاس شده توسط ناظر9
#3
نمی توان کتمان نمود كه معتادان با واقعیت مشكل دارند. چنین مشکلی در روابط احساسی مان نیز دیده می شود: ما با
این خیال پردازی كه روابطمان باید چگونه باشند دست به گریبان می شویم وچگونگی واقعیت آنهارا نادیده می گیریم.
وقتی عاشق رویاپردازی باشیم، واقعیت باعث عصبانیت مان می شود. خشمگین شدن نسبت به واقعیت نقطه مخالف
پذیرش است. گاه آنقدر درگیر وهم وخیال درباره طرف مقابلمان می شویم كه وقتی مانند آن عمل نمی كند، عصبانی
می شویم. گاه بهترین کاری كه می توانیم انجام دهیم این است كه خود را ازشرایط دور کنیم، اما این معمولاً آسان ترین
كار ممکن می باشد. سفر ما آموختن این نکته است كه باید علی رغم همخوانی فرد مورد نظر با انتظارات واهی مان,
او را بپذیریم.


++پاک زیستن++
پاسخ
 سپاس شده توسط ناظر9 ، آریا داریوش


پرش به انجمن:


کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع: 1 مهمان