امتیاز موضوع:
امتیاز موضوع:
  • 0 رأی - میانگین امتیازات: 0
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
برداشت شخصی از فصل اول
#1
برداشت شخصی شما از فصل اول کتاب پاک زیستن چیست ؟
پاسخ
#2
NA یک مسیر, یک فرایند و یک روش جدید زندگی را به ما پیشنهاد می کند. پاداش های حاصل از بهبودی و همچنین اقدامات الزم برای کسب آن, بی انتها می باشند. ما بدون توجه به موقعیت مان در 
مسیر بهبودی, به رشدمان ادامه می دهیم و هرچه جلوتر می رویم, حقایق جدیدتری برایمان آشکار خواهند شد. پیدا کردن جرقه ای که بهبودی ما را به یک سفر مداوم, پرمزیت و هیجان آمیز تبدیل 
نماید, مستلزم ایجاد تغییر در ایده ها و طرز تفکرمان می باشد. برای بسیاری از ما, امر فوق یک تغییر نگرش از درماندگی به شور و اشتیاق خواهد بود.
پاسخ
 سپاس شده توسط ناظر9 ، حـمـیـد ، مهدی1 ، آریا داریوش ، A.Nasihat
#3
با سلام اینکه مسیر بهبودی رو به جلو است ما نباید به عقب برگردیم و اینکه ما با هم میتوانیم به تنهایی محکوم به شکست هستیم Heart Heart Heart Heart
پاسخ
 سپاس شده توسط ناظر9 ، حـمـیـد ، مهدی1 ، آریا داریوش ، A.Nasihat
#4
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﭘﺎﮎ ، ﺳﻔﺮﯼ ﻣﺎﺩﺍﻡ ﺍﻟﻤﻌﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﯼ NA ﺍﺑﺰﺍﺭ ﻻﺯﻡ ﺑﺮﺍﯼ ﯾﮏ
ﺯﻧﺪﮔﯽ
ﺗﻮﺍﻡ ﺑﺎ ﺍﻣﯿﺪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ . ﻓﺮﻕ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﭼﻪ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ
ﺳﻔﺮ
ﺑﺎﺷﯿﻢ ، ﺑﺎﻭﺭ ﻣﺎ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻢ ﻣﺎ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﯿﻢ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﻭ ﻫﻢ ﺯﻧﺪﮔﯽ
ﻣﺎﻥ
ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ ، ﻣﺎ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮ ﭘﺎﯾﻪ ﺍﺻﻮﻝ ﺭﺍ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﻭ ﺭﺍﻩ
ﺟﺪﯾﺪﯼ
ﺑﺮﺍﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺪﺍ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﮐﺮﺩ
پاسخ
 سپاس شده توسط حـمـیـد ، ناظر9 ، آریا داریوش
#5
یک مسیر, یک فرایند و یک روش جدید زندگی را به ما پیشنهاد می کند. پاداش های حاصل از
A بهبودی و همچنین اقدامات لازم برای کسب آن, بی انتها می باشند. ما بدون توجه به موقعیت مان در مسیر بهبودی, به رشدمان ادامه می دهیم و هرچه جلوتر می رویم, حقایق جدیدتری برایمان آشکار خواهند شد. پیدا کردن جرقه ای که بهبودی ما را به یک سفر مداوم, پرمزیت و هیجان آمیز تبدیل نماید, مستلزم ایجاد تغییر در ایده ها و طرز تفکرمان می باشد. برای بسیاری از ما, امر فوق یک
تغییر نگرش از درماندگی به شور و اشتیاق خواهد بود
پاسخ
 سپاس شده توسط ناظر12 ، حـمـیـد ، ناظر9 ، آریا داریوش
#6
انجمن معتادان گمنام توانایی آنرا به ما می دهد که درماندگی خود را تبدیل به اشتیاق برای داشتن یک زندگی پربار نموده و از نظر روحانی رشد کنیم. تقریبأ ازهمان ابتدای بهبودی ما تسکین را تجربه می کنیم. نخستین تجربۀ مسرت برایمان مانند آن است که برای اولین بار دنیا را به جای سیاه و سفید رنگی دیده باشیم. ذهن ما باز و روحمان آزاد می شود. حتی اگر این تجربه برای چند لحظه دوام داشته باشد, آن مسرت ما را در طی سخت ترین روزها و شبهایمان حمل خواهد نمود.اینکه راجع به بهبودی خود چه فکر می کنیم, با اندازۀ عملکردمان اهمیت ندارد. پاک زیستن یک فرایند روحانی است...

##پاک زیستن##
پاسخ
 سپاس شده توسط ناظر9 ، حوریا ___Bu ، حـمـیـد ، آریا داریوش
#7
درک شخصی من اینه زمانیکه ما موفق میشویم درمسیربهبودی  حرکت کنیم ، یکی از مهمترین ابزارهای که میتواند " راهبرمادربهبودی باشد وما را از انحراف خارج سازد و ما را در مسیر بهبودی باز گرداند ، ترازونشریات است وبدون تردید تراز ومطالعه نشریات  ظرفیت هایی دارد که میتواند بهترین ابزار برای بهبودی ما باشد ودرشرایط سخت بما کمک کند
  بیماری ما ، راهها و روزنه های زیادی دارد که میتواند از آن بیماری ازراههای مختلف به  روند بهبودی ما بتازد ونشریات وترازمیتواند ما متوجه این روزانه ها باشیم تا حائلی باشد بین ما و لغزش باشد تا پاک زیستن راتجربه کنیم
پاسخ
 سپاس شده توسط ناظر9 ، ناظر12 ، حـمـیـد ، hamid 080908 ، آریا داریوش
#8
ما ممکن است به راحتی فراموش کنیم که چقدر به یکدیگر شبیه هستیم، به همین دلیل اتحاد برای بهبودی ما حیاتی است. حتی پس از اینکه مدتی در انجمن بودیم ،می بینیم که هنوز تفاوت هایمان به جای اینکه به ما آزادی لازم جهت تبدیل شدن به خود واقعی را بدهد ،باعث دوری ما از یکدیگر می شود .
این که ما دست یاری بسوی تازه واردکه نمی شناسیم دراز می کنیم به جای خود ،اما وقتی یکدیگر را سالیان است که می شناسیم و هنوز برای همدیگر
اهمیتی قائل نیستیم ،حتماً لازم است تا کوشش بیشتری کنیم و این تفرقه را ازبین ببریم.
پاسخ
 سپاس شده توسط ناظر6 ، آریا داریوش
#9
  سلام

من سال ها بر مصرف و زندگی برای مصرف تاکید داشتم و نیازهایم معطوف به مواد بود.

الان فهمیدم اشتباه کردم و باید برای جبران اشتباهاتم قدمی بردارم.

سفر روحانی من شروع شد...
پاسخ
 سپاس شده توسط ناظر10 ، آریا داریوش
#10
ما راهی را به سوی زندگی, آزادی و اشتیاق و رشد بی نهایت پیدا کرده ایم. دیگر در قفسی که بواسطۀ فرایند نومیدی برای خود ساخته ایم, زندانی نیستیم. وقتی که به واسطۀ انگیزۀ شورو اشتیاق, امید و هیجان وارد بهبودی می شویم چیز متفاوتی برایمان اتفاق می افتد و ما به درون زندگی خود رها می شویم. از این احساس که باید دائمأ نگران اوضاع باشیم آزاد می گردیم. آزادیم تا ظرفیت قلب خودمان را کشف کنیم : زمانی قلب ما کامأل بسته بود اما اکنون می توانیم عمیق تر از آنچه که تصورش را می کردیم, دیگران را دوست بداریم و از آنها مراقبت کنیم.
پاسخ


پرش به انجمن:


کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع: 1 مهمان