۱۴۰۰/۸/۹، ۰۹:۵۲ صبح
دعا کردن وشکر گزاری کلیشه ای هیچ احساسی به من دست نمیده، ولی وقتی دعا وشکر گزاری آگاهانه قلبی باشه احساس امنیت، شادابی وحس قدر شناسی بهم دست میده که باعث ارتباط خوب با اطرافیانم میشم، البته دعا ودرخواست از خداوند نباید به یک معامله دوطرفه تبدیل بشه، من همیشه طوری دعا میکنم که انگار خدا قبلا همه چیز بهم داده ومعمولا تو دعا هام بیاد گرفتاری دیگران هم هستم وکمتر برای خودم بتنهایی چیزی رو درخواست میکتم، درک من از دعا کردن یه گفتگو وراز نیاز با خداونده، درک من از دعا اینه که دعا پل ارتباطی بین منو خداست.
