۱۳۹۹/۴/۲۹، ۱۰:۰۰ صبح
آری ، چرا که آن را بصورت یک نیاز
روزانه می بینیم . زندگیمان ( واقعی و
ارزشمند ) در گرو انجام آن و مرگمان در
گرو بی تفاوتی و بی حوصلگی نسبت به
آن است.
دعا یعنی حرف زدن با خدا ؛ که هم
زبانی هست و هم عملی . وقتی ما
مشغول اجرای خواست خداوند هستیم ،
بواقع در حال دعا کردن هستیم . وقتی
ما در خدمت دیگران هستیم و از خود
ایثار و فداکاری نشان می دهیم ، یعنی
در حال دعا هستیم و وقتی سکوت
می کنیم و به خواست و اراده خداوند
گوش می دهیم و خواست و اراده خود
را در نظر نمی گیریم ، بواقع مشغول
مراقبه هستیم.
وقتی در جلسه سکوت می کنیم و به
مشارکت دیگران گوش می دهیم ، یعنی
مشغول مراقبه هستیم . مراقبه یعنی
سکوت و گوش کردن .
روزانه می بینیم . زندگیمان ( واقعی و
ارزشمند ) در گرو انجام آن و مرگمان در
گرو بی تفاوتی و بی حوصلگی نسبت به
آن است.
دعا یعنی حرف زدن با خدا ؛ که هم
زبانی هست و هم عملی . وقتی ما
مشغول اجرای خواست خداوند هستیم ،
بواقع در حال دعا کردن هستیم . وقتی
ما در خدمت دیگران هستیم و از خود
ایثار و فداکاری نشان می دهیم ، یعنی
در حال دعا هستیم و وقتی سکوت
می کنیم و به خواست و اراده خداوند
گوش می دهیم و خواست و اراده خود
را در نظر نمی گیریم ، بواقع مشغول
مراقبه هستیم.
وقتی در جلسه سکوت می کنیم و به
مشارکت دیگران گوش می دهیم ، یعنی
مشغول مراقبه هستیم . مراقبه یعنی
سکوت و گوش کردن .
