۱۴۰۲/۷/۱۲، ۰۹:۳۵ صبح
ما به دنبال کمک بودیم، اما پیدا نکردیم. اکثر پزشکان از مسئله بغرنج ما چیزى سر در نمی آوردند و میخواستند با تجویز دارو به ما کمک کنند. زنان، شوهران و عزیزان مان هر چه داشتند به ما میدادند و به امید بهتر شدن و یا قطع مصرف ما، تمام انرژى خود را از دست میدادند. سعى میکردیم به جاى موادمخدر مصرفى، نوع دیگرى را جایگزین کنیم، اما این کار فقط رنج ما را طولانی تر میکرد. سعى کردیم مصرف خود را محدود و تفننى کنیم، ولى موفق نشدیم. در واقع چیزى به نام معتاد تفننى وجود ندارد. بعضى از ما در مذاهب،فرقه ها و کلیساها به دنبال جواب گشتیم.
