امتیاز موضوع:
امتیاز موضوع:
  • 1 رأی - میانگین امتیازات: 1
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
الهامات تازه ای خواهد شد
#1
؟
پاسخ
 سپاس شده توسط Amir_ash ، ssaeedg ، حـمـیـد
#2
به همان نسبت که بهبودى ما پیشرفت مى‌کند، آگاهى ما نیز در مورد خود ودنیاى اطراف‌مان افزایش مى‌یابد. خواسته ها، نیازها، سرمایه‌ها ومسئولیت هاى‌مان براى ‌ما آشکار شده و به این درک مى‌رسیم که قدرتى براى تغییر دنیاى خارج نداشته و فقط مى‌توانیم خود را تغییر دهیم. برنامه معتادان‌گمنام، این امکان را براى ما به وجود آورده است که بتوانیم با بکارگیرى اصول روحانى از شدت درد زندگى بکاهیم.
ما بسیار خوشبختیم که این برنامه را داریم. در گذشته تعداد بسیار کمى از مردم اعتیاد را به عنوان یک بیمارى  مى‌شناختند و بهبودى، رویایى بیش نبود.
زندگى بدون موادمخدر مسئولانه و پر بار هزاران عضو ما، مؤثر بودن برنامه را به خوبى به تصویر مى‌کشد. امروز براى ما، بهبودى یک واقعیت است. ما با کارکرد قدم‌هاى دوازده‌گانه، شخصیت‌هاى درهم شکسته خود را دوباره از نو مى‌سازیم. معتادان‌گمنام، فضاى سالمى براى رشد است. ما بعنوان اعضاى یک انجمن یکدیگر را دوست داریم و قدر هم دیگر را مى‌دانیم و با هم از راه تازه زندگى‌مان مراقبت مى‌کنیم.
همان‌طور که در حال رشدیم، به مرور درک مى‌کنیم که مفهوم فروتنى، پذیرش سرمایه‌ها و کم و کسرهاى‌مان به طور توام است. چیزى که بیش از همه براى ما مهم است، این است که نسبت به خود احساس خوبى داشته باشیم. امروزه عشق، شادى، امید، غم و هیجان واقعى را حس مى‌کنیم و این احساسات مانند گذشته تحت تأثیر موادمخدر نیستند.
ما، گاه حتى پس از سال ها بودن در برنامه، در دام افکار سابق خود گرفتار مى‌شویم. باید به خاطر داشته باشیم که رعایت اصول اولیه، براى حفظ بهبودى مهم است. ما لازم است از الگوهاى فکرى قدیم خود اجتناب کنیم و عقاید کهنه را کنار بگذاریم و همچنین مراقب گرایشى که به رکود داریم باشیم. ما نمى‌توانیم بهاى رکود را بپردازیم، زیرا بیمارى ما در تمام مدت شبانه روز مشغول به کار است. اگر در زمان به کارگیرى این اصول بگذاریم احساس برترى یا حقارت بر ما غلبه کند، باعث انزواى خود مى‌شویم. خود را از دیگر معتادان جدا دانستن، به استقبال خطر رفتن است. جدایى از فضاى بهبودى و روحیه خدمت به دیگران، رشد روحانى ما را به تعویق مى‌اندازد و ما را از لحاظ روحانى ضعیف مى‌کند. رکود، ما را از نیت خیر، عشق و محبت دور نگاه مى‌دارد.
در صورت عدم تمایل به گوش دادن به حرف دیگران، نیاز به بهتر شدن را انکارکرده‌ایم. ما مى‌آموزیم که انعطاف داشته باشیم و وقتى حق با دیگران است و ما اشتباه کرده‌ایم، بدان اقرار کنیم. به همان نسبت که چیزهاى تازه‌اى به ما الهام مى‌شود، ما در خود احساس تر و تازگى بیشترى مى‌کنیم. ما باید روشن‌بینى و تمایل خود را حفظ کنیم و همیشه براى یک کار اضافه، یک جلسه اضافه، یک تلفن اضافه،کمک به یک تازه‌وارد براى یک‌روز دیگر پاک ماندن و غیره آماده باشیم. این کوشش‌هاى اضافه، در بهبودى ما نقش حیاتى دارد.
پاسخ
 سپاس شده توسط حـمـیـد ، امیر عباس.ک ، admin ، ssaeedg ، Amir_ash ، HesamB
#3
ما براى اولین بار در زندگى شروع به شناخت خود کرده و احساسات تازهاى
را تجربه مىکنیم: مانند دوست داشتن و دوست داشته شدن و مىفهمیم که
دیگران به ما اهمیت مىدهند و ما هم غمخوار و نگران حال آن ها هستیم.
کارهایى مىکنیم واز چیزهایى لذت مىبریم که قبلاً هرگز نمىتوانستیم حتى
فکرش را هم بکنیم. زمانىکه مرتکب اشتباهى مىشویم، آن را قبول مىکنیم و
از آن درس مىگیریم. شکست را تجربه مىکنیم و یاد مىگیریم که چه طور
موفق شویم. در دوران بهبودى، اغلب مجبوریم با بحران هایى نظیر مرگ
عزیزان، مشکلات مالى و یا طلاق روبرو شویم. این ها واقعیات زندگى هستند و
فقط به خاطر پاکى ما، ناپدید نمىشوند. بعضى از ما حتى پس از سال ها پاکى،
با بیکارى، بىپولى و بىخانه مانى روبرو شدهایم و خود را با این فکر که گویا
پاك بودن زیاد هم براىمان فایده نداشته است، سرگرم کرده و باعث شدهایم
که افکار و احساسات سابق، مانند افسوس، خشم و رنجش دوباره در ما زنده
شوند. هر چقدر هم که ناملایمات زندگى براى ما دردناك باشند، مطلبى که
واضح است، این است که ما نباید چیزى مصرف کنیم، حال هر چه که پیش آید
فرقى نمىکند.
پاسخ
#4
این برنامه، یک برنامه پرهیز کامل است، اما موقعیتهایى پیش مىآید که به خاطر عمل جراحى و یا زخمهاى عمیق جسمى، استفاده از دارو مىتواند مورد پیدا کند، البته این یک جواز مصرف نیست. براى ما، چیزى به نام مصرف بدون خطر وجود ندارد، زیرا بدن ما نمىتواند بین دارویى که دکتر براى درد تجویز کرده وچیزى که ما براى نشئگى خود تجویز مىکنیم، تفاوتى قائل شود. بهعنوان معتاد، در این گونه مواقع مهارت ما در خود فریبى به حد اعلاى خود مىرسد. اغلب اوقات، مغزمان با تولید درد بیشتر، بهانه مصرف دوباره رابراىمان فراهم مىکند. درچنین موقعیتى سپردن خود به نیروى برتر، حمایت راهنما و اعضاى دیگر، مىتواند ما را از تبدیل شدن به بدترین دشمن خود،حفظ کند. اگر ما در این شرایط با خود تنها باشیم، فرصتى براى غلبه یمارىمان فراهم مىشود. مشارکت صادقانه، مىتواند ترس از لغزش را از میان ببرد.
پاسخ
 سپاس شده توسط admin ، ssaeedg ، Amir_ash ، ناظر10 ، حـمـیـد
#5
اجبار: وقتى ما این جریان را با یک سرنگ، یک دود، یک قرص و یا یک
لیوان مشروب به حرکت در مىآوریم، دیگر نمىتوانیم به اراده خودمان جلوى
آن را بگیریم. ما به خاطر حساسیت جسمى مان به موادمخدر، کاملاً در چنگال
یک قدرت نابود کننده ما فوق خود گرفتاریم. Heart Heart Heart Heart
پاسخ
 سپاس شده توسط Amir_ash ، ناظر10 ، حـمـیـد
#6
داریوش معتاد
هر چقدر در مورد اینکه که چگونه به این راه کشیده شدم و چه شرایطی و کارهایی باعث شد تا من به مصرف مواد روی بیاورم
اگاهی و فهم پیدا کنم هوشیاری و عملکرد من در مورد ان بهتر و با خطای کمتری مواجهه میشود.این که بدانم به چه راههایی مواد مخدر را برای سرکوب احساسات استفاده می کردم و یا بهانه عدم موفقیت هایم را با مواد مخدر پوشش می دادم  و همیشه اشتباهاتم را گردن دیگران می انداختم باعث جلوگیری از تکرار اشتباهاتم می شود و جلوی خسارت بیشتر را می گیرد.
پاسخ
 سپاس شده توسط Amir_ash ، آریا داریوش ، ناظر10 ، حـمـیـد
#7
بسیارى از ما پس از پیوستن به برنامه متوجه شدیم که در گذشته با آن که
مىدانستیم مشغول نابود کردن خود هستیم، اما دوباره و دوباره مصرف را از
سرمىگرفتیم. دیوانگى این است که با علمِ به
پاسخ
 سپاس شده توسط Amir_ash ، حـمـیـد ، مسعود مله
#8
اﻟﻬﺎﻣﺎت ﺗﺎزه ای ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ
ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﮐﻪ ﺑﻬﺒﻮدى ﻣﺎ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﻣ ﻰﮐﻨﺪ، آﮔﺎﻫﻰ ﻣﺎ ﻧﯿﺰ در ﻣﻮرد ﺧﻮد ودﻧﯿﺎى اﻃﺮا فﻣﺎن اﻓﺰاﯾﺶ ﻣ ﻰﯾﺎﺑﺪ. ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﻫﺎ، ﻧﯿﺎزﻫﺎ، ﺳﺮﻣﺎﯾ ﻪﻫﺎ وﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﻫﺎ ىﻣﺎن ﺑﺮاى ﻣﺎ آﺷﮑﺎر ﺷﺪه و ﺑﻪ اﯾﻦ درک ﻣ ﻰرﺳﯿﻢ ﮐﻪ ﻗﺪرﺗﻰ ﺑﺮاى ﺗﻐﯿﯿﺮ دﻧﯿﺎى ﺧﺎرج ﻧﺪاﺷﺘﻪ و ﻓﻘﻂ ﻣ ﻰﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺧﻮد را ﺗﻐﯿﯿﺮ دﻫﯿﻢ.
ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻣﻌﺘﺎدا نﮔﻤﻨﺎم، اﯾﻦ اﻣﮑﺎن را ﺑﺮاى ﻣﺎ ﺑﻪ وﺟﻮد آورده اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺎ ﺑﮑﺎرﮔﯿﺮى اﺻﻮل روﺣﺎﻧﻰ از ﺷﺪت درد زﻧﺪﮔﻰ ﺑﮑﺎﻫﯿﻢ.
 ﻣﺎ ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯿﻢ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ را دارﯾﻢ. در ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﻌﺪاد ﺑﺴﯿﺎر ﮐﻤﻰ ازﻣﺮدم اﻋﺘﯿﺎد را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﺑﯿﻤﺎرى ﻣ ﻰﺷﻨﺎﺧﺘﻨﺪ و ﺑﻬﺒﻮدى، روﯾﺎﯾﻰ ﺑﯿﺶ ﻧﺒﻮد.
زﻧﺪﮔﻰ ﺑﺪون ﻣﻮادﻣﺨﺪر ﻣﺴﺌﻮﻻﻧﻪ و ﭘﺮ ﺑﺎر ﻫﺰاران ﻋﻀﻮ ﻣﺎ، ﻣﺆﺛﺮ ﺑﻮدن ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ را ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻰ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﻣ ﻰﮐﺸﺪ. اﻣﺮوز ﺑﺮاى ﻣﺎ، ﺑﻬﺒﻮدى ﯾﮏ واﻗﻌﯿﺖ اﺳﺖ. ﻣﺎ ﺑﺎ ﮐﺎرﮐﺮد ﻗﺪ مﻫﺎى دوازد هﮔﺎﻧﻪ، ﺷﺨﺼﯿ ﺖﻫﺎى درﻫﻢ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺧﻮد را دوﺑﺎره از ﻧﻮ ﻣ ﻰﺳﺎزﯾﻢ. ﻣﻌﺘﺎدا نﮔﻤﻨﺎم، ﻓﻀﺎى ﺳﺎﻟﻤﻰ ﺑﺮاى رﺷﺪ اﺳﺖ. ﻣﺎ ﺑﻌﻨﻮان اﻋﻀﺎى ﯾﮏ اﻧﺠﻤﻦ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ را دوﺳﺖ دارﯾﻢ و ﻗﺪر ﻫﻢ دﯾﮕﺮ را ﻣ ﻰداﻧﯿﻢ و ﺑﺎ ﻫﻢ از راه ﺗﺎزه زﻧﺪﮔ ﻰﻣﺎن ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻣ ﻰﮐﻨﯿﻢ
پاسخ
 سپاس شده توسط Amir_ash ، ناظر10 ، حـمـیـد
#9
ما بسیار خوشبختیم که این برنامه را داریم. در گذشته تعداد بسیار کمى از
مردم اعتیاد را به عنوان یک بیمارى مىشناختند و بهبودى، رویایى بیش نبود.
زندگى بدون موادمخدر مسئولانه و پر بار هزاران عضو ما، مؤثر بودن برنامه
را به خوبى به تصویر مىکشد.
پاسخ
 سپاس شده توسط hooria ، Amir_ash ، ناظر10 ، حـمـیـد
#10
*انضباط روحانی که شامل دعا و مراقبه نیز می‌ شود، زندگی روزانه بعضی از ما را شکل می دهد. بعضی از ما سعی می کنیم کل زندگی مان یک دعا باشد و هر کاری که انجام می دهیم را به نیروی برتر رمان هدیه کنیم. به هر نحوی که این کار را تمرین و تجربه کنیم، رابطه ما با نیروی برتر درک و شناخت ما از خودمان و نحو ارتباطمان با دنیای اطراف مان را شکل می‌دهد.*


*پاک زیستن صفحه ۳۴*
پاسخ
 سپاس شده توسط hooria ، Amir_ash ، آریا داریوش ، ناظر10 ، حـمـیـد
#11
ما هرگز کسى را ندیدهایم که مطابق برنامه معتادانگمنام زندگى کند و

بلغزد. Heart Heart Heart Heart
پاسخ
 سپاس شده توسط Amir_ash ، ناظر10 ، حـمـیـد
#12
این است که نسبت به خود احساس خوبى داشته باشیم.
امروزه عشق، شادى، امید، غم و هیجان واقعى را حس مىکنیم و این احساسات
مانند گذشته تحت تأثیر موادمخدر نیستند.
پاسخ
 سپاس شده توسط Amir_ash ، ناظر10 ، حـمـیـد
#13
سلام
یک روز در اواخر مصرف فقط به مرگ فکر می کردم.همیشه هر صبح از اینکه خمار بیدار شدم ناراحت بودم و فکر می کردم چرا زنده هستم.در اوج نا امیدی و ناباوری در اتاق جلسات معتادان گمنام نشستم.اعلام پاکی هایی که می شنیدم باور نداشتم.با ترس این اصول که گفته می شد رو دنبال می کردم.همیشه فکر می کردم میتوانم یک ماه پاک بمانم ان هم بدون مواد مخدر...
بله الان این باور شکل گرفته و من یازده سال و ۵ روز پاک از مواد مخدر هستم و این را مدیون انجمن معتادان گمنام و اصول آن و تجربیات اعضاء هستم.
پاسخ
 سپاس شده توسط Amir_ash ، ناظر10 ، آریا داریوش ، حـمـیـد
#14
ما براى اولین بار در زندگى شروع به شناخت خود کرده و احساسات تازهاى
را تجربه مىکنیم: مانند دوست داشتن و دوست داشته شدن و مىفهمیم که
دیگران به ما اهمیت مىدهند و ما هم غمخوار و نگران حال آن ها هستیم.
پاسخ
 سپاس شده توسط Amir_ash ، ناظر10 ، حـمـیـد
#15
سلام
زندگی بدون مواد مخدر و توانایی زندگی آن طور که هست جزو آرزو ها ی من بود .هیچ زمان فکر نمی کردم که ممکن است بتوانم دردهای زندگی بدون اعتیاد و مواد مخدر زندگی کنم و تحمل کنم.همه اتفاقات برایم افتاد.از دست دادن شغل-بیماری های مختلف-از دست دادن پسرم و از دست دادن سرمایه و باز به مواد مخدر فکر نکردم و توانستم با کمک اصول انجمن معتادان گمنام زندگی را همان گونه است را دارم میبینم.
پاسخ
 سپاس شده توسط Amir_ash ، آریا داریوش ، ناظر10 ، حـمـیـد
#16
همین لحظه اتفاقی در حال افتادن و وقوع است که برای فردی مثل من عجیب و غیر باور بود؛ پاک زندگی کردن و بی نیاز به مصرف، آرزویی که سال های زیادی از عمرم را از آن خود کرد. معجزه ای دور از باورهای قدیم. اما برنامه ی انجمن معتادان گمنام(راهنما، قدم ها، سنت ها، مفاهیم ، خدمت و در یک عبارت، ارزش درمانی ) امکان آن را برایم فراهم کرد. سال ها در حال قطع مصرف بودن تبدیل به سال ها پاک ماندن شد و از آن هم فراتر را ایجاد کرد: بهبودی. با حضور مرتب در جلسات، نسبت به خود و دنیای پیرامونم مهربان تر شدن و دوست داشتن را بیشتر تمرین می کنم . این موفقیتی چشمگیر و قابل تامل، نه تنها برای خودم بلکه اطرافیانم شده .این مهم، خود دلیلی برای فردایی روشن تر از امروز و پر امید تر از هر وقت دیگری زندگی را زندگی کردن است. با حالی خوش، پذیرفتن خودم به عنوان یک انسان؛ بله فقط یک انسان در حال وقوع است.
پاسخ
 سپاس شده توسط حـمـیـد
#17
سلام دوستان هم درد ما درقبل مصرف میکردیم تا زندگی کنیم وزندگی میکردیم تا مصرف کنیم .بخاطر شکست هایی که خورده بودیم واتفاقات ناگواری که برایمان افتاده بود درگوشه خود به انزوا وتنهایی خود پناه برده بودیم ولی الان ازخواب غفلت بیدار شده ایم ومی بینیم که باید به فکر آینده وزندگی خود باشیم  ...راه نجات بیرون رفت ازمشکلات وادامه مسیر را نمیخواهیم باکارهای گذشته ادامه بدهیم. Heart Heart Heart
پاسخ
 سپاس شده توسط ssaeedg ، ناظر10 ، حـمـیـد
#18
 
سلام
ما براى اوّلين بار در زندگى شروع به شناخت خود كرده و احساسات تازه‌اى را تجربه مى‌كنيم: مانند دوست داشتن و دوست داشته شدن و مى‌فهميم كه ديگران به ما اهميّت مى‌دهند و ما هم غم‌خوار و نگران حال آن ها هستيم. كارهايى مى‌كنيم و از چيزهايى لذت مى‌بريم كه قبلاً هرگز نمى‌توانستيم حتى فكرش را هم بكنيم. زمانى‌ كه مرتكب اشتباهى مى‌شويم، آن را قبول مى‌كنيم و از آن درس مى‌گيريم . شكست را تجربه مى‌كنيم و ياد مى‌گيريم كه چه طور موفق شويم. 
(الهامات تازه)
پاسخ
 سپاس شده توسط ناظر10 ، آریا داریوش ، حـمـیـد
#19
در صورت عدم تمايل به گوش دادن به حرف ديگران، نياز به بهتر شدن را انكار كرده‌ايم .
 ما مى‌آموزيم كه انعطاف داشته باشيم و وقتى حق با ديگران است و ما اشتباه كرده‌ايم، بدان اقرار كنيم.
 به همان نسبت كه چيزهاى تازه‌اى به ما الهام مى‌شود، ما در خود احساس تر و تازگى بيشترى مى‌كنيم.
 ما بايد روشن‌بينى و تمايل خود را حفظ كنيم
 و هميشه براى يك كار اضافه، يك جلسه اضافه، يك تلفن اضافه،كمك به يك تازه‌ وارد براى يك‌روز ديگر پاك ماندن و غيره آماده باشيم.
اين كوشش‌هاى اضافه، در بهبودى ما نقش حياتى دارد.
پاسخ
 سپاس شده توسط ناظر10 ، حـمـیـد
#20
سلام

معتادان گمنام یک وعده می دهد رهایی از اعتیاد فعال .البته این وعده به معنی پاکی به صورت مادام العمر نیست اگر نتوانی اصول انجمن را رعایت کنید این وعده محقق نخواهد شد.یکی از مهمترین ان ها مشارکت صادقانه است تحت هر شرایط که باشی من می توانم پاک بمانم و نیازی به مواد مخدر ندارم.
پاسخ
 سپاس شده توسط ناظر10 ، آریا داریوش ، حـمـیـد
#21
بهبودی یک تغییر عملی و مداوم در عقاید و دیدگاه هایمان در زندگی است.
پذیرش،جوابیست برای حل تمامی مشکلات من هرگاه شخصی یا اتفاقی مطابق میل نیست و من سعی دارم آن را مطابق میل خودم تغییر دهم، حالم از درون خراب است و مخالف خواست و ارادهء خداوند در حرکتم و من بهبود نخواهم یافت مگر اینکه پذیرش داشته باشم
پاسخ
 سپاس شده توسط ناظر10 ، حـمـیـد
#22
وقتى ما فقط براى امروز زندگى میکنیم، اصلاً نمیدانیم که در آینده چه
اتفّاقى برایمان خواهد افتاد و اکثر از این که چطور مسائل، خود به خود درست
از آب در میآیند، تعجب میکنیم. ما در زمان حال و در همین جا در حال
بهبودیم و به آینده مانند سفري هیجان انگیز نگاه مىکنیم. اگر ما در موقع
ورود به این برنامه، لیست انتظارات خود را در جایى نوشته بودیم، بعد متوجه
میشدیم که سر خودمان را کلاه گذاشته ایم. مشکلات لاینحلى که ما قبلاً براى
زندگى کردن داشته ایم، اکنون به سلامتى تغییر کرده اند. بیمارى ما از فعالیت
بازداشته شده و حالا دیگر هر چیزى براى ما امکان دارد
پاسخ
 سپاس شده توسط ناظر10 ، حـمـیـد ، مسعود مله
#23
سلام 
وقتی ما فقط برای امروز زندگی می کنیم ، اصلا نمی دانیم که در آینده چه اتفاقی برای مان خواهد افتاد و اکثر از این که چطور مسائل ،خود به خود درست از آب در می آیند ، تعجب می کنیم ما در زمان حال و در همین در حال بهبودیم و به آینده مانند سفری هیجان انگیز نگاه می کنیم . اگر ما در موقع ورود به این برنامه ،لیست انتظارات خود را در جایی نوشته بودیم ، بعد متوجه می شدیم که سر خودمان را کلاه گذاشته ایم .مشکلات لاینحلی که ما قبلا برای زندگی کردن داشته ایم ، اکنون به سلامتی تغییر کرده اند بیماری ما از فعالیت باز داشته شده و حالا دیگر هر چیزی برای ما امکان دارد
پاسخ
 سپاس شده توسط حـمـیـد
#24
با دوست داشتن خودمان، قابلیت دوست داشتن واقعى دیگران را نیز پیدا مى کنیم. این بیدارى روحانى، محصول زندگى به روال برنامه است و ما مى بینیم که بر خلاف گذشته، اکنون جرأت پیدا کرده ایم که دوست بداریم و مهربانى کنیم. ما، حکم چشم و گوش یکدیگر را داریم . وقتى ما اشتباهى مى کنیم، دوستان درحال بهبودى مان با نشان دادن چیزى که خودمان نمى بینیم، ما را به راه راست هدایت مى کنند. گاه، ما در دام عقاید قدیمى خود، گرفتار مى شویم.
پاسخ
 سپاس شده توسط حـمـیـد ، ناظر9


پرش به انجمن:


کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع: 1 مهمان