امتیاز موضوع:
امتیاز موضوع:
  • 0 رأی - میانگین امتیازات: 0
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
این نیز یک رابطه است
#1
این نیز یک رابطه است
رابطه ای که با جسم خود برقرار می کنیم, فرقی با روابط دیگرمان ندارد. این رابطه می تواند یا سالم بوده و منجر به پاداش شود و یا آزاردهنده و مخرب باشد. البته اکثراوقات رابطه مان در جایی بین این دو قرار می گیرد. ما زندگی و رشد می کنیم, بهتر و یا بدتر می شویم و متوجه می شویم که این فرایند به ندرت یک خط مستقیم بوده و تنها در یک جهت بخصوص حرکت نمی کند. این رابطه ,مانند هر رابطۀ دیگری نیاز به ارتباط دو جانبه و حس مسئولیت پذیری دارد. بنابراین ما می توانیم به جسم مان توجه کنیم و چیزهای مورد نیازش را فراهم کنیم, از آن مراقبت کنیم و درصورت نیاز از دیگران تقاضای کمک کنیم. برای اکثر ما چنین کارهایی به طور طبیعی اتفاق نمی افتد. یکی از اعضا چنین مشارکت کرد: "با جسم خود مانند یک دشمن برخورد می کردم و نیاز داشتم آن را تغییر دهم". تعداد کمی از ما با تحصیلات و تجاربی مفید, وارد NA می شویم و حتی اگر آگاهی بیشتری داشتیم, زندگی در اعتیاد فعال باعث شده بود که برای مدت های طولانی به جسم مان خسارت وارد نموده واز آن سوءاستفاده کنیم .

رابطۀ ما با جسم مان توأم با مشکل بوده است وما مدت های زیادی را صرف گریز از آن نموده ایم. با مصرف همزما ن مواد مختلف, مصرف بیش از حد و یا جایگزین نمودن یک مادۀ مصرفی با ماده ای دیگر, جسم مان را بیشتر و بیشتر تحت فشار قرار دادیم .این تنها راهی نبود که از طری ق آن به خود خسارت وارد می کردیم. روزها و شب های متوالی بیدار مانده و تقریبأ معاد ل همان زمان را درخواب به سر می بردیم, غذا نمی خوردیم و یا بی موقع آن را صرف می کردیم و چیزهای ناسالم می خوردیم, خودفروشی می کردیم و یا درگیرفعالیت های جنسی و توأم با ریسک می شدیم, درفعالیت های خشونت آمیز شرکت می کردیم یا خودمان را درمعرض آنها قرارمی دادیم .بیماری مان تشنۀ دستیابی به لذت های آنی است اما طول می کشد تا یادبگیریم چگونه از جسم مان مراقبت نموده و التیام پیدا کنیم.
ممکن است بخواهیم بلافاصله پس از شروع از کارمان نتیجه بگیریم اما نتایج کار اکثرأ به تدریج بدست میایند.
پاسخ
#2
کیفیت رابطه با جسم مان, با گذشت زمان تغییر می کند. برخی اوقات بدان اهمیت می دهیم و برخی اوقات بدان
توجه نمی کنیم. بعضی وقتها شکل ظاهری خود را با آنچه و آنطور که هستیم اشتباه می گیریم و تصور می کنیم که
می توانیم با تغییردادن ظاهر بیرونی خود خلأای را که در درون خویش احساس می کنیم پر کنیم. ضعف در مراقبت
از خود, نشان دهندۀ وجود مشکلات است, چه در رابطه با اعتماد به نفس و چه در رابطه با اولیت های زندگی مان.
وقتی که از لحاظ جسمی از خودمان مراقبت نمی کنیم, به احتمال قوی از لحاظ عاطفی و روحانی نیز به خودمان
نمی رسیم. درعین حال متغیربودن خلق و خویمان نیز می تواند یکی ازعلائم مشکلات جسمی مان باشد. وقتی که در
احساس و عکس العمل هایمان تغییری مشاهده می کنیم, شاید لازم باشد مسائل را یک کمی عمیق تربررسی کنیم.
پاسخ
#3
مراقبت از خودمان به انواع دیگر آزادی منجر می گردد, چیزهایی مانند: انرژی بیشتر, تحرک و جنب و جوش,اعتماد بنفس و خود نظمی. ما یادمی گیریم توانایی خود به اقدام بعمل را در دیگر مسائل زندگی مان گسترش دهیم.اگر نسبت به تغییرات بزرگ از خود مقاومت نشان دهیم, احتمالأ درمقابل تغییرات کوچکی که آنها را ممکن می سازند نیز مقاومت خواهیم نمود. نداشتن عمکرد در بخش خاصی از بهبودی مان, اغلب نشان از آن دارد که دگرگونی در راه است. دراکثر اوقات درشکستگی و فروپاشی قبل از عبور از مانع و موفقیت رخ می دهد.




(پاک زیستن)
پاسخ
 سپاس شده توسط ناظر9 ، آریا داریوش


پرش به انجمن:


کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع: 1 مهمان