امتیاز موضوع:
امتیاز موضوع:
  • 0 رأی - میانگین امتیازات: 0
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
سوال اول 61 : آيا تصور من اين است كه هيولايي هستم كه تمام دنيا را توسط اعتياد خود
#1
سوال اول 61 : آيا تصور من اين است كه هيولايي هستم كه تمام دنيا را توسط اعتياد خود مسموم كرده؟ يا فكر ميكنم

كه اعتيادم هيچ پيآمد و تاثيري در جامعه اطراف من نداشته است؟ يا چيزي بين اين دو تا؟
پاسخ
 سپاس شده توسط حـمـیـد ، ناظر12 ، ناظر9 ، ناظر14 ، ناظر6
#2
بی هدفی بی برنامگی تسلیم برنامه نبودن نامنظم بودن نداشتن تعادل در افکار و احساساتم نداشتن تعهد و مسئولیت پذیری ناهماهنگ بودن با دنیای اطرافم نگه داشتن افکار بحران زا و پرورش انها باعث میشه که من تبدیل به هیولایی بشم و با رعایت اصول برنامه میتوانم تبدیل به فردی سازنده برای جامعه خویش باشم
پاسخ
 سپاس شده توسط حـمـیـد ، ناظر2 ، Iraj_z ، ناظر9 ، admin.a ، ناظر14 ، ناظر6
#3
من بیشتر چیزی بین این دو تا را قبول دارم مطمئن هستم که اعتیاد من و یا هیچ اعتیادی بدون پیامد نیست اما من گاهی یا انکار می کنم و ان را نمی پذیرم و گاهی هم خودم را باعث اصلی بدبختی تمام اطرافیان و یا حتی دنیا می بینم
پیام سوال : من تسلیم می شوم و اعتیادم را فقط به عنوان یک بیماری لاعلاج و پیش رونده می پذیرم و این پذیرش باعث راحت تر شدن من می شود و به من کمک می کند که به فروتنبی برسم و خود واقعی ام را نه بیشتر و نه کم تر بپذیرم نه یک هیولا و نه یک فرشته بی گناه
بلکه به عنوان یک انسان که از یک بیماری رنج می برد و این فروتنی همراه با تسلیم نقطه عطفی است  برای بنای بهبودی من در قدم اول که مراحل بعدی بهبودی را روی ان استوار کنم 
پاسخ
 سپاس شده توسط حـمـیـد ، ناظر12 ، ناظر9 ، alireza1444 ، ناظر14 ، ناظر6
#4
خیر،
خیر.
چیزی بین این دوتا
پاسخ
 سپاس شده توسط حـمـیـد ، ناظر12 ، ناظر9 ، ناظر14
#5
در نشریاتمون نوشته :: ما مسئول بیماری خود نیستیم . یا  :: ما بد نیستیم بلد نیستیم . من وقتی بعضی از جملات نشریاتمونو خوندم کمی اروم شدم و راحتتر مسائل رو درک کردم . حقیقتش درسته من یک سری رفتارهای منفی و کارهای ضد اجتماعی رو انجام دادم اما چرا الان از اون کارا دیگه خبری نیست ؟ پس خود واقعیم نبودم اما به هر حال رفتارهام یک سری آسیبها و تاثیرات منفی در جامعه داشته اما مهمتر اینه که من جایگاه خودمو پیدا کردم و در تلاش برای رفع آثار سوء گذشته خودم هستم ..
پاسخ
 سپاس شده توسط ناظر10 ، ناظر12 ، ناظر9 ، alireza1444 ، ناظر14
#6
(۱۳۹۸/۱۰/۲۲، ۱۰:۱۵ عصر)admin.a نوشته است: سوال اول 61 : آيا تصور من اين است كه هيولايي هستم كه تمام دنيا را توسط اعتياد خود مسموم كرده؟ يا فكر ميكنم

كه اعتيادم هيچ پيآمد و تاثيري در جامعه اطراف من نداشته است؟ يا چيزي بين اين دو تا؟
هیولای درونی من را وقتی فعال میکند,اطرافم را مسموم میکند.
بیماری من چه ازنظرسیاسی,چه ازنظراجتماعی,چه تقاضایی من برای مصرف وخریدموادمخدر باعث شدکه معافیان بوجودبیاید.
اگرامروز با اصول زندگی نکنم,دوباره ازنظرگفتار,دید,ورفتار
جامعه رامسموم کرده ام.مسئولیت به این معنی است که ذهن دیگران را نسبت به خودم وانجمن معتادان گمنام خراب کرده ام.زمانی که بیماری من فعال است که نه میپذیرم ونه قبول میکنم.زمانی که درمسیرم میپذیرم که هیولایی دردرون من است خفته است وفکرجبران خسارت هستم.
پاسخ
 سپاس شده توسط ناظر12 ، حـمـیـد ، ناظر9 ، ناظر14
#7
یا فکر می کنم که اعتیادم هیچ پی آمد و تاثیری در جامعه اطراف من نداشته است؟
یاچیزی بین این دوتا؟

من قبول دارم، اعتیادم لطمه های شدیدی به اطرافیانم وارد کرده ولی اینکه دنیا رو مسموم کرده باشم خیر.
و اینکه تصورم بر این باشه که اعتیادم هیچ پیامدی نداشته مفهومش اینه که هنوز به فروتنی این قدم نرسیدم.

من انسان آنچنان بدی نبودم فقط شدیدا بیمار بوده ام.
پاسخ
 سپاس شده توسط ناظر12 ، حـمـیـد ، ناظر9 ، ناظر14
#8
 بله  من در قدم یک متوجه شدم که بیماری اعتیاد هیولایی درون من است که به آن بیماری میگویند من با افکار معتاد گونه و مسموم به خود و خانواده و اجتماع و تمام آن چیز هایی که از من ثاثیر پذیر بودند آسیب رسانده ام .من باافراط و تفریط  خود بزرگ بینی خود محوری و خود خواهی از خود هیولایی ساخته بودم که خودم هم فادر به مهار خود نبودم...[تصویر:  heart.gif] 
پاسخ
 سپاس شده توسط ناظر2 ، ناظر12 ، حـمـیـد ، ناظر9 ، ناظر14
#9
تحربه شخصی من اینه که قبل برنامه
 من نه هیولا بودم که همه دنیا رو مسموم کرده باشم

نه آدمی بودم که زندگی کنم و اجاره بدم دیگران هم زندگی کنند

پس میشه یه چیزی  بین این دو

چون با بیماری ک در وجودم فعال شده بود کارآیی ک نباید رو انجام میدادم یعنی مسئولیت های بقیه ..

و اما خودم مسئولیت پذیری نبودم دخالت های بیجا تو زندگی اطرافیان داشتم به اسم نیت خیر و کمک

خلاصه به شکل های متفاوت آسیب میرسوندم به بقیه
خصوصا اطرافیان نزدیکم

اما خداروشکر میکنم که به واسطه انجمن راه درست زندگی کردن رو تا حدودی یاد گرفتم دیگه سعی براین دارم ک زندگی کنم و اجازه بدم دیگران زندگی کنند...صداقت داشته  باشم و منفعت طلب و خودخواه نباشم بجای کینه و کدورت و تقویت بیماری
محبت کنم و عشق بورزم دیگران رو دوست داشته باشم و خیلی خوشحالم که اومدم برنامه و حالا نه با خودم درگیرم نه با دیگران
پاسخ
 سپاس شده توسط ناظر12 ، حـمـیـد ، ناظر9 ، ناظر14
#10
با سلام....
در واقع چیزی بین این دو.....
من نه خیلی هیولا بودم و نه خیلی پاستوریزه من به اندازه ایی که آسیب زدم مسئولیت بهبودیم را میپذیرم و جبران میکنم
این سوال میخواهد نگاه خودم را روی خودم واقع بینانه تر کند.

اگر بیماریمان را خیلی غلو کنیم نمیتوانیم از پس مسئولیت بهبودیمان برآییم و دچار مشکل میشویم.

من فکر میکردم هیولایی بودم که یه ذره انسانیت بهم چسبیده بود ولی در واقع من انسانی بودم که اعتیاد فعال بهم چسبیده بود.من باید کلمه خیلی را از زندگیم حذف کنم مثل خیلی خوشحالم یا خیلی غمگینم یا خیلی خوبم یا خیلی بَدم تا بتوانم در نگاه به درونم دچار افراط و تفریط نشوم و تعادل داشته باشم.سوال اصل فروتنی را به ما نشان میدهد یعنی در مورد خودمان غلو نکنیم.


همه وجود و ماهیت و صد در صد من معتاد نیست که بخواهم خودم را هیولا ببینم من جنبه های مثبتی هم دارم که سعی میکنم روی آنها بیشتر کار کنم و آنها را به دیگر قسمتهای زندگیم تعمیم دهم.
پاسخ
#11
سلام
درست است من تاثیر زیادی در خرابی ها داشته ام اما هیولایی که به این شدت باشد نبوده اما مصرف من تبعاتی دارد.که خسارت به خودم و دیگران زده است.
پاسخ
 سپاس شده توسط حـمـیـد ، ناظر9 ، ناظر20 ، ناظر14
#12
باسلام

منظور ازتمام دنیا یعنی جامعه اطراف خود(محیطی که درآن زندگی میکنیم)
البته من هیولا نیستم بلکه بیماری من که در وجودم هست یک نابودگر قوی است و صدمات و تاثئرات منفی که من از آن طیق به دنیای پیرامون خود زدم به صورت : حمل وتوزیع وفروش موادمخدر ، بیماری های مسری حاصل از مصرف مواد مخدر ، صدمات جانی و مالی به کسانی که در کنا رما زندگی می کردند ، ایجاد ترس ووحشت برای کسانی که درکنار ما بودند . Heart
پاسخ
 سپاس شده توسط حـمـیـد ، ناظر9 ، ناظر14
#13
من مسؤل بیماری خودم نیستم هر چند این یک بیماری کشنده لاعلاج و هیولایی درونی است که می تواند در صورت فعالیت مجدد به خودم و بعد به اطرافیانم خسارت و آسیب جدی وارد کرده و به راحتی زندگی ام را غیر قابل ارداه نماید و همچنین جامعه اطرافم را مسموم و تحت تاثیر قرار دهد، اما اکنون مسؤل بهبودی خودم هستم تا بتوان آن را به قول پمفلت در نقطه ای از فعالیت باز  داشته و متوقف کنم  و اکنون در همین جا خودم را با بیماری ام می پذیرم و می دانم که من فقط یک انسان هستم نه بدتر و نه بهتر و خود را مسؤل ومتعهد به ادامه جدی بهبودی می دانم
پاسخ
 سپاس شده توسط حـمـیـد ، ناظر20 ، ناظر14
#14
خیر من فقط یک انسانم باخوبی هاوبدیهایی که دارم امابیماری اعتیادهم دارم که بخاطرعمل کردن به افکارباورهاواعتقادات کهنه وقدیمیدبخودم ودیگران صدمه زده ام اماهیولانیستم باکارکردن قدمهاوادامه مسیربهبودی سعی درخویشتن پذیری وبهبودی رادارم
پاسخ
 سپاس شده توسط حـمـیـد ، ناظر20 ، ناظر14
#15
خیرچنین تصوری ندارمومن یک انسانم 
باخوبی هاوبدیهای مخصوص خدم
نهدهیولاهستم ونه فرشته واین معنی فروتنیست
فقط یک انسانم که بیماری اعتیادهم دارد
وبه واسطه این بیماری وعدم فروتنی گاهی 
بمشکل هم برمیخورم وبدیگران هم
خصارت میزنم امامن فقط یک انسانم
پاسخ
 سپاس شده توسط حـمـیـد ، ناظر20 ، ناظر14
#16
سوال 61 ـ  يا تصور من اين است كه هيولايي هستم كه تمام دنيا را توسط اعتياد خود مسموم كرده ؟ يا فكر ميكند كه اعتيادم هيچ پيآمد و تأثيري در جامعه اطراف من نداشته است؟ يا چيزي بين اين دو تا ؟
 
من هیولا نیستم . ولی بواسطه مصرف مواد مخدر یا اعتیاد فعالم ، چه در خانواده چه در محل کار و چه در اجتماع همیشه در حال خسارت وارد کردن به خود و دیگران بوده ام و رفتارهایی وحشتناکی از خودم نشان داده ام . پس از قطع مصرف هم چون از بیماری خود آگاهی نداشتم در بعضی از مواقع به خودم یا دیگران خساراتی وارد کرده ام . ولی چیزی که وجود دارد این است ، تمام این خسارات یا رفتارهای مخربم از روی بیماری بوده .
ولی امروز با آگاهی نسبی که از طریق برنامه پیدا کردم این واقعیت قبول کرده ام من مسئول رفتارهای گذشته خودم که از روی بیماری ام بوده نیستم ولی مسئول  تصحیح کردن یا به تعادل رساندن رفتار ، کردار و گفتار هستم .
HH
پاسخ
 سپاس شده توسط حـمـیـد ، ناظر14
#17
سوال اول 61 : آيا تصور من اين است كه هيولايي هستم كه تمام دنيا را توسط اعتياد خود مسموم كرده؟ يا فكر ميكنم که اعتیادم هیچ پیامدوتأثیری در جامعه اطرافمن نداشته است ؟
 يا چيزي بين اين دو تا؟(قدم۱)
فروتنی ارمغان داشتن صداقت باخود است ، اگر من اینجا بازم تبعات اعتیاد و بیماریم را انکار کنم و بگم من جا نماز آب میکشیدم دروغ گفتم و هیچ وقت به فروتنی که لازمه این قدم هست دست پیدا نمیکنم .
از نگاه من هر کسی که مصرف کننده بوده حداقل هیولای زندگی شخصی خودش که بوده ، حالا اینکه هیولا بودم یا نبودم زیادملاک نیست، مسئله اصلی اینه که تا من به عجزم درمقابل بیماریم پی نبرم ،به فروتنی لازم برای درخاست کمک دست پیدا نمیکنم.
پاسخ
 سپاس شده توسط حـمـیـد ، ناظر14
#18
ن چنین تصوری ندارم من بخاطربیماری اعتیادورفتارهای معتادگونه خیلی خسارت زدم چ بیشتربخودم وچ دیگران ولی من دردرجه اول یک انسان باخوبی هاوبدی هانه فرشته ن هیولافقط یک انسان ک بیماری اعتیادهم داردولی درمسیربهبودی زندگی میکندواین مفهوم فروتنیست برای من
پاسخ
 سپاس شده توسط حـمـیـد ، ناظر9 ، ناظر20 ، ناظر۱۶ ، ناظر14
#19
خیرمن فقط یک انسانم ک دارای بیماری اعتیاده خوبی هاوبدی های خاص خودمودارم گرچه بخاطراعتیادم صدماتی هم بدیگران وخودم واردکرده ام امان فرشته ام ونهدهیولافقط یک انسان
پاسخ
 سپاس شده توسط ناظر9 ، ناظر20 ، ناظر۴ ، ناظر۱۶ ، ناظر14


پرش به انجمن:


کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع: 1 مهمان