با سلام....
از قدم اول شروع شد وقتی خودم رو صادقانه بروی کاغذ آوردم دیدم چه افتضاحی هستم حالا با این همه عجز و ناتوانی چه چیز میتواند به من کمک کند؟؟برنامه پیشنهاد یک نیروی برتر را به من داد. همانچیزی که به دیگران جواب داده پس خوب دقت کردم و از باورها و ارزشهایم شروع کردم به جایگزین کردن آنها با اصول پیشنهادی برنامه.
چگونگی:منظور سوال چگونه برگشتن است و از آنجایی شروع شد که من فهمیدم هیچی نیستم و کله من برای مهار بیماری اعتیاد به من ایده های دوران مصرفی میدهد به آن اقرار کردم و حرف کله ام را زدم کم کم و دریجه افکارم باز شد.و شروع کردم به اقدام یکسری از چیزهایی که در قدمها و مشارکت اعضاء بر من واضح میشد.
سعی کردم با کسانیکه با من هم عقیده نیستند نجنگم ،زندگی رو همینطور که هست بپذیرم،راهنما گرفتم و تضادها را با در میان گذاشتم،به تاثیر رفتارهای بیمار گونه م به دیگران توجه کردم صبر کردم مشارکتها را قضاوت نکردم هر دفعه که خواستم جلسه برم یکی از مشکلاتم را سرلوحه افکارم قرار دادم تا شاید جوابش را از دیگران بشنوم سعی کردم یک اشتباه را چند بار تکرار نکنم پس از مدتی دچار من میدانم شدم سریع دریچه افکارم بسته شد و درصد اشتباهاتم بیشتر شد بعد فهمیدم بیماریم هم قدم کار میکند و پا به پای من در حرکته دوباره تسلیم شدم و شروع به خدمت کردم متوجه شدم هر سوالی دارم باید از کسی بپرسم دیدن دوستانی که با یک اشتباه به ظاهر ساده دچار لغزش شده بودند خیلی کمک کرد سر جای خودم بنشینم به جای لذتهای آنی که درد های طولانی بهمراه داشت دردهای آنی و لذتهای طولانی را انتخاب کردم سعی کردم واژه های روحانی را به عملکرد تبدیل کنم احساس عمل نکردم و با منطق NA پیش رفتم اینها کمک کرد تا هم حضور نیروی برتر را ببشتر درک کنم هم به سلامت عقل بیشری دست پیدا کنم.
از قدم اول شروع شد وقتی خودم رو صادقانه بروی کاغذ آوردم دیدم چه افتضاحی هستم حالا با این همه عجز و ناتوانی چه چیز میتواند به من کمک کند؟؟برنامه پیشنهاد یک نیروی برتر را به من داد. همانچیزی که به دیگران جواب داده پس خوب دقت کردم و از باورها و ارزشهایم شروع کردم به جایگزین کردن آنها با اصول پیشنهادی برنامه.
چگونگی:منظور سوال چگونه برگشتن است و از آنجایی شروع شد که من فهمیدم هیچی نیستم و کله من برای مهار بیماری اعتیاد به من ایده های دوران مصرفی میدهد به آن اقرار کردم و حرف کله ام را زدم کم کم و دریجه افکارم باز شد.و شروع کردم به اقدام یکسری از چیزهایی که در قدمها و مشارکت اعضاء بر من واضح میشد.
سعی کردم با کسانیکه با من هم عقیده نیستند نجنگم ،زندگی رو همینطور که هست بپذیرم،راهنما گرفتم و تضادها را با در میان گذاشتم،به تاثیر رفتارهای بیمار گونه م به دیگران توجه کردم صبر کردم مشارکتها را قضاوت نکردم هر دفعه که خواستم جلسه برم یکی از مشکلاتم را سرلوحه افکارم قرار دادم تا شاید جوابش را از دیگران بشنوم سعی کردم یک اشتباه را چند بار تکرار نکنم پس از مدتی دچار من میدانم شدم سریع دریچه افکارم بسته شد و درصد اشتباهاتم بیشتر شد بعد فهمیدم بیماریم هم قدم کار میکند و پا به پای من در حرکته دوباره تسلیم شدم و شروع به خدمت کردم متوجه شدم هر سوالی دارم باید از کسی بپرسم دیدن دوستانی که با یک اشتباه به ظاهر ساده دچار لغزش شده بودند خیلی کمک کرد سر جای خودم بنشینم به جای لذتهای آنی که درد های طولانی بهمراه داشت دردهای آنی و لذتهای طولانی را انتخاب کردم سعی کردم واژه های روحانی را به عملکرد تبدیل کنم احساس عمل نکردم و با منطق NA پیش رفتم اینها کمک کرد تا هم حضور نیروی برتر را ببشتر درک کنم هم به سلامت عقل بیشری دست پیدا کنم.
