امتیاز موضوع:
امتیاز موضوع:
  • 0 رأی - میانگین امتیازات: 0
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
سوال 54 : آيا در تماس دائم با واقعيت بيماريم بوده ام، بدون در نظر گرفتن اينكه، چه مدت
#1
سوال 54 : آيا در تماس دائم با واقعيت بيماريم بوده ام، بدون در نظر گرفتن اينكه، چه مدت زماني است كه از اعتياد

فعال رهايي يافته ام؟
پاسخ
 سپاس شده توسط حـمـیـد ، ناظر9 ، عبدالرحیم_بوشهر ، ناظر14 ، Reza.z1362
#2
منظور این سوال داشتن صداقت با خود است و دیدن شاخه های فعال بیماری در طول روز .
(کسانی که به طور مرتب در جلسات شرکت می کنند پاک می مانند ) چون در جلسات است که من با اشکال متفاوت بیماری آشنا می شوم و یاد می گیرم که در آن شرایط رفتار درست را انجام دهم .صداقت باید در گفتار و در گوش دادن با تمام وجود باشد.
رعایت اصول روحانی باعث می شود من بر بیماری غالب و چیره باشم ولی با پاروخطی کردن در اصول روحانی بیماری فرصت دستیابی به من را پیدا می کند .
پاسخ
 سپاس شده توسط حـمـیـد ، ناظر11 ، hesam.jv60 ، ناظر9 ، عبدالرحیم_بوشهر ، ناظر14
#3
بله امروز می دانم سن پاکی من و تجربه ام به تنهای هیچ تضمینی برای در امان ماندن از دست بیماریم نیست امروز تنهای و خلا را احساس می کنم و با کارکرد سوالات قبلی کمی از بیماریم اگاهی پیدا کرده ام
پیام سوال : ایا امروز چاشنی صداقت را در بهبودی خود به همراه دارم
اقرار می کنم عجز و غیر قابل اداره بودنم را پذیرفته ام ایا به محض احساس وسوسه با راهنما تماس می گیرم ایا می دانم بیماریم لاعلاج و پیش رونده است من هیچ وقت موفق به دریافت گواهی تضمین برای بهبودی خود نخواهم شد همه چیز فقط برای امروز است
در تماس دائم با واقعیت بیماری بودن یعنی : یعنی  هرروز به جلسه می روم سوال می پرسم مشارکت می کنم خدمت می کنم راهنما دارم و با او در ارتباط هستم از نواقصم می گویم نقش خودم را می بینم حرکت می کنم مشارکت می کنم در خدمت تازه واردان هستم گول سن پاکی و دانشم را نمی خورم تسلیم باشم و انکار نکنم -
پاسخ
 سپاس شده توسط حـمـیـد ، hesam.jv60 ، ناظر9 ، عبدالرحیم_بوشهر ، ناظر14
#4
بله .
با مشورت و در میان گذاشتن حالات بیماری خود با راهنما و یار بهبودی نزدیک، میتوانم در تماس مستقیم با بیماری خود باشم ، کارکرد قدمها ، بدون در نظر گرفتن قدرت پاکی.

نکته غفلت از بیماری لغزش را برایم در بر دارد.
پاسخ
 سپاس شده توسط hesam.jv60 ، ناظر9 ، حـمـیـد ، عبدالرحیم_بوشهر ، ناظر14
#5
پنهان شدن پشت پرده رهجو
یا جلسه یاراهنما.

مثلث بیماری 

وسوسه 
اجبار
عادت خودمحورانه
پاسخ
 سپاس شده توسط hesam.jv60 ، ناظر9 ، حـمـیـد ، عبدالرحیم_بوشهر ، ناظر14
#6
راه سومی برای من وجود ندارد من یا عاجزم، یا که نیستم اگه در برابر افکارم عاجزم باید بپذیرم صداقت پادزهر افکارم هست

من با پذیرفتن بهبودی بعنوان راه حل مسئولیتم فقط در قبال بهبودیست و باید پرهیز کامل کنم تا یک روز پاک و یک روز موفق رو تجربه کنم

دیگه افراد، مکانها و چیزهای دیگر رو نمیتونم عامل اعتیادم بدونم

عامل اعتیاد من همون ویار فکر و جسمی منه که سالها قبل از مصرف در من بوده و تا آخر عمر هم باهامه و این یعنی تماس دائم با این بیماری لاعلاج که فقط با پرهیز کامل در حال بهبودی هستم و ....
پاسخ
 سپاس شده توسط hesam.jv60 ، ناظر9 ، حـمـیـد ، عبدالرحیم_بوشهر ، mehdi9666 ، ناظر14
#7
واقعیت بیماری یعنی اینکه بپذیریم که  مشکل ما فقط مواد مخدر نبوده ، بلکه بیماری ما بوده است ، بنابراین پاک ماندن از مواد مخدر دلیل بر این نمیشود که علیرغم مدت پاکی که داریم با بیماریمان ارتباط و تماس نداشته ایم . اصل روحانی صداقت به ما یادآوری میکند علیرغم تلاشهایمان بعلت گستردگی شاخصه های بیماری و عدم تمرکز در بهبودی گاهاً با بیماری در تماس هستیم . همین اصل ما را وامیدارد که با خودمان رو راست باشیم و از خود فریبی پرهیز کنیم و با اقرار صادقانه آنها را بی اثر کنیم .
پاسخ
 سپاس شده توسط hesam.jv60 ، ناظر9 ، حـمـیـد ، عبدالرحیم_بوشهر ، mehdi9666 ، ناظر14
#8
اول کتاب کارکرد قدم قسمت بیماری اعتیاد نوشته

اکنون وقت این است که قدمها رو برای هرچیزی که میخواید کار کنید توی پرهیز کامل پرهیز بدون قید و شرط باشید

واقعیت این که بخوایم قدمها رو مثل قدمها کار کنیم
بعد از مدتی که برای پاکی از مصرف مواد مخدر قدمها رو کار می‌کنیم بعد از مدتی
باید برای عادت خودمحورانه ای
الگوی روابطی خاصی
نقص خاصی

شروع کنیم به کارکردن قدمها

سوال وقتی که میگه درتماس واقعیت با
بیماریم بوده ام بدون در نظر گرفتن این که چ مدت پاکم

یعنی من یک نقصی رو قطع کردم و این سوال داره اینو میگه که مدتی که نقصی رو قطع کردم
درتماس با واقعیت بیماریم هستم که از قسمت انکار یا بهانه های که افکارم داره میاره یا توجیحاتم یا وسوسه هام

براحتی هرچند مدتی که از قطع اون نقص میگذره براحتی تفکر اعتیادی که دارم که مرموزه و لاعلاج میتونه براحتی منو وادار کنه دوباره اون نقص رو انجام بدم

تا وقتی که روی یک نقص یا الگوی روابطی یا عادتی رو قطع نکرده باشم مجبورم که به قطع مصرف مواد مخدر رجوع کنم که آیا
درتماس با واقعیت بیماریم هستم که بعد از مدتی که پاکم
براحتی این بیماری که دارم توی موقعیتی توی شرایطی اگه
با اصول زندگی نکنم
یک روزی یک شبی نیمه شبی
وسوسه شدید سراغم میاد و میدونم مصرف مواد مخدر هم حالم خوب نمیکنه براحتی مصرف میکنم و خیلی راحت هم به فکر خودکشی میوفتم
پاسخ
 سپاس شده توسط hesam.jv60 ، ناظر9 ، حـمـیـد ، عبدالرحیم_بوشهر ، mehdi9666 ، ناظر14
#9
با سلام....
گاهی این تَوَهُم که مدتی است پاکم یا با قدمها آشنا هستم باعث میشود به خودم و رفتار و اعمالم توجه نداشته باشم و فکر کنم کارم درست است اما اعتیاد بیماری مرموز و پیشرونده است.
مثلا در خدمت ناآگاهانه دجار حکومت گری میشوم در خانواده مراقب صحبتهام نیستم در جامعه اخلاق مدار و قانونمند نیستم در حالیکه فکر میکنم هستم.
در تماس با واقعیت بیماریم یعنی دیدن رفتارهای بیمارگونه و تاثیر آنها روی زندگی خودم و دیگران.
من به تنهایی قابلیت دیدن و کنترل ابعاد مختلف بیماریم را ندارم و باید روزانه به عجز و ناتوانیم اقرار کنم و با راهنما صحبت کنم.
در تماس با واقعیت بیماریم بودن یعنی چک کنم ببینم چرا یکنفر رو رد میکنم یا چرا یکنفر رو تایید میکنم چرا از فلانی خوشم نمی آید.اصل روحانی صداقت به من میگوید یه سری به خودم بزنم ببینم چرا قدم کار میکنم؟چرا به جلسه میروم؟
پاسخ
 سپاس شده توسط hesam.jv60 ، ناظر9 ، حـمـیـد ، عبدالرحیم_بوشهر ، mehdi9666 ، ناظر14
#10
سلام
مزمن،پیش رونده،لاعلاج ویژگی بیماری من هستند و با یک بار وسوسه و استفاده از آن فعال می شود.یعنی هیچ مدت زمانی ضامن وسوسه و اجبار نیست.این بیماری با یک بار به فعالیت خود ادامه میدهد و تا هزاران بار دست نمی کشد.
پاسخ
 سپاس شده توسط hesam.jv60 ، ناظر9 ، حـمـیـد ، عبدالرحیم_بوشهر ، mehdi9666 ، ناظر14
#11
با سلام

من چون آدم فراموش کاری هستم وخیلی زود تمام بحرانهای دوران مصرف و یا دردهای فیزیکی زمان قطع مصرف ویا اینکه پرواز برروی ابرهای صورتی درزمان بهبودی را ازیاد می برم ودراین مواقع نیاز است که با واقعیت بیماری خودم درارتباط باشم تا این فراموش کاری باعث دوری وتنهایی من نگردد حال شرایطی که من درآن درتماس دایم باواقعیت بیماری خودم هستم .
وقتی به جلسه می روم وبه مشارکت ذوستانم گوش می دهم (تازه وارد واعضا از زمان مصرف ودردهای فیزیکی ومشکلات خود صحبت می کنند) ، وقتی با تازه وارد کار می کنم واو ازدنیای اعتیاد خود صحبت می کند ، درجلسات قدم با گوش دادن به حرفهای راهنما ودوستان همقدمی وبا مطالعه نشریات انجمن وپیام بهبودی Heart
پاسخ
 سپاس شده توسط hesam.jv60 ، ناظر9 ، حـمـیـد ، عبدالرحیم_بوشهر ، mehdi9666 ، ناظر14
#12
سلام 
 

بله من هر لحظه در تماس با واقعیت بیماری خودم هستم چون بیماری در درون من وجود داردو ربطی به مقطع پاکی ندارد و بیماری در هر لحظه می خواهد مرا  با ترس، خودمحوری ، دلایل موجه ولی غیر واقعی، و نواقصم   بی نیاز از درخواست کمک خواستن و قرار دادن در موقعیت نداشتن صداقت با خودم و خداوند و راهنمایم قرار داده چون پیشرونده و ناعلاج و مرموز است یا اینکه پیشنهاد می دهد اصول را انتخابی انجام دهم جلسه بروم اما اقرار نکنم یا خدمت نداشته باشم.... و مرا در انکار قرار دهد
پاسخ
 سپاس شده توسط عبدالرحیم_بوشهر ، حـمـیـد ، mehdi9666 ، ناظر14
#13
صداقت باخودوقلبه برانکاروخودفریبی احساس توانایی وتک رویی ازنشانه های خودمحوری شدیدمن است هرگاه درمسیررشدروحانی وتمرکزروی قدمهاهستم درتماس باواقعیتدبیماریم هستم وهرگاه میل به تک روی ودوریدازاصولدمقابسه خودبادیگران جلسه نرفتندتماس نداشتن دعاوخدمت نکردن هستم قدمهادرزندگیم کاربردنداردنه احساس بیماری نمیکنم
پاسخ
 سپاس شده توسط Darush sistan ، حـمـیـد ، mehdi9666 ، ناظر14
#14
سلام
 بله-
یک بیماری مزمن و پیش رونده که در هر نقطه ای امکان پیشرفت ان وجود دارد و با پیشرفت بیماری به لغزش ومصرف مواد ختم می گردد. اما اگر بهبودی وجلسات را در راس قرار دهم کمتر مشکلی برایم ایجاد می گردد.
پاسخ
 سپاس شده توسط حـمـیـد ، mehdi9666 ، ناظر20 ، ناظر14
#15
سوال 54 ـ  آيا در تماس دائم با واقعيت بيماريم بوده ام ، بدون در نظر گرفتن اينكه ، چه مدت زماني است كه از اعتياد فعال رهايي يافته ام ؟
 
بله ـ این روزها بارها به این فهم رسیدم مدت پاکی و یا تجارب من چه از زمان مصرف ، چه تا به امروز هیچ ضمانتی برای انجام ندادن و تکرار نکردن رفتارهای بیمارگونه من نیست .
امروز با تمام وجود اقرار می کنم در برابر رفتارهای نادرست و اشتباهی که از روی بیماری انجام میدهم کاملاً ناتوان شده ام و این افکار و رفتار مرا به آخر خط یعنی یأس ، انزوا و ناامیدی رسانده و این را درک کرده ام راه دیگری وجود ندارد و تنها راه جلوگیری از پیشرفت این بیماری لاعلاج و پیشرونده کمک خواستن از خداوند توسط اصول روحانی و نیروهای برتری که امروز در دسترسم هستند ، میباشد.

HH
پاسخ
 سپاس شده توسط mehdi9666 ، حـمـیـد ، ناظر14
#16
درتماس دایم باواقعیت بیماری بودن یعنی جلسه رفتن قدم کارکردن واقراربصورت اگاهانه وبله میتوان گفت من
درتماس دایم بااین واقعیت هستم
پاسخ
 سپاس شده توسط mehdi9666 ، حـمـیـد ، ناظر9 ، ناظر20 ، ناظر14
#17
فقط برای امروز یعنی تایم پاکی مطرح نیست   امروز واقعیت بیماری من درک نکردن حقیقت بهبودی است ما میبایست در لحظه زندگی کنیم هر زمانی که من صدای بیماری را روزانه بشنوم میشه گفت بله{حضور در جلسات } بیشترین تماس ما وقتی که دور هستیم با خود مشغولی است و ما باید درک کنیم بیماری شکل و فرم خاصی ندارد 

          سوال میگه..بهبودی روزانه است و روزانه فعال میشود  Heart Heart Heart
پاسخ
 سپاس شده توسط حـمـیـد ، ناظر20 ، ناظر14
#18
سوال 54 : آيا در تماس دائم با واقعيت بيماريم بوده ام، بدون در نظر گرفتن اينكه، چه مدت زماني است كه از اعتياد فعال رهايي يافته ام؟(قدم۱)
من تا جایی که نبایست با خودم دروغ گفتم و تهش به هیچی رسیدم،اینجا دیگه جای دروغ گفتن و تظاهر نیست، اینجا هر کس خودش میداند باخودش چند،چند است.
صداقت پادزهر بیماری اعتیاد است .
تماس دائم که در بیماری بودن نیست،یعنی تو از بیماریت غافل شدی یا نه ، یعنی برای بیماریت جلسه میری، قدم کارمیکنی، باراهنمات ارتباط میزاری،..و کارهای دیگه بهبودی را انجام میدی.
پاسخ
 سپاس شده توسط ناظر20 ، ناظر14 ، حـمـیـد
#19
سلام
بله
واقعیت بیماری من مزمن پیش رونده ولاعلاج است و امکان دارد در هر نقطه ای باعث خسارت شود.پس باید به اصول انجمن معتادان گمنام پایبند باشم واین اصول را در زندگی ام به اجرا درآورم...
پاسخ
 سپاس شده توسط ناظر20 ، ناظر14 ، ناظر۱۶ ، حـمـیـد
#20
کامل نه انکارهمیشه مقابل صداقت قرارداره ولی هرروزبطورمرتب کارهایی ک قراره برای پاکی وبهبودی حتی زمانهایی که حال وحوصلشونداشتم یاتنبلی وبی تفاوتی اومده بودسراغم انجام دادم وبفکرم بهاندادم
پاسخ
 سپاس شده توسط ناظر10 ، ناظر9 ، ناظر20 ، ناظر14 ، ناظر۱۶ ، حـمـیـد
#21
بله بوده ام بخاطرشرکت منطم درجلسات تماس باراهنمانوشتن ترازنامه روزانه واقرا به چگونگی دقیق خطاه درتماس دایم باواقعیت بیماریم هستم
پاسخ
 سپاس شده توسط ناظر9 ، ناظر20 ، ناظر14 ، ناظر۱۶ ، ناظر۴ ، حـمـیـد
#22
(۱۳۹۸/۱۰/۲۲، ۱۰:۱۹ عصر)admin.a نوشته است: سوال 54 : آيا در تماس دائم با واقعيت بيماريم بوده ام، بدون در نظر گرفتن اينكه، چه مدت زماني است كه از اعتياد

فعال رهايي يافته ام؟
هر روز و هر لحظه .تازه متوجه شده ام که من بیماریم را متوقف کرده وبا توجه به افکار و احساساتی که داشته ام به صورتهای گوناگون طی روز شروع به تحرک میکند وبا کوچکترین غفلت من حرکت میکند احساس خستگی  تنبلی پوچی مهم بودن و کل شاخه هایی که از بیماری شناخته ام در محل کار در خانه در دور همی ها وحتی در خلوت بیماری همراه من و حتی یک قدم جلو تر در جنب وجوش است
پاسخ
 سپاس شده توسط ناظر۱۶ ، ناظر9 ، حـمـیـد


پرش به انجمن:


کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع: 1 مهمان