۱۳۹۹/۵/۱۰، ۰۶:۳۸ عصر
توی نشریات ما میگه که رفتارهای ما تا سرحد حیوانی نزول کرده بود و این دیگه برای همه ملموس و روشنه که هر کسی بواسطه مصرف خسارتی هم به خود و هم دیگران زده . ولی توی قدم اول من متوجه شدم که نه میزان مصرف ،نه نوع مصرف ، هیچ کدام دلیل اعتیاد من نبود بلکه اینا فقط یه خراش سطحی به زندگیم من بود چیزی که من متوجه شدم این بود که مشکل توی تفکر و دیدگاه من نسبت به مسائل و دنیای پیرامونم هست . ذهن من بعنوان معتاد دائم در حال دسیسه و توطئه بر علیه خودمه کافیه فقط از اصول فاصله بگیرم نگاه نمیکنه چه میزان تحصیلات دارم . چقدر رهجو دارم . و چند ساله که تو برنامه م و پاکم . مهم این هست مستمر برنامه ایی برای خودم داشته باشم . به توصیه های راهنمام توجه ویژه بکنم . قدم اول صحبت یکسری عادات مخرب و رفتارهای تکرارشونده ایی هست که من علی رغم اینکه میدونم ، ولی باز در عمل ناتوانم . میبایست این اصول که در بستر قدم اول تعریف شده ، مثل سایر عادات زندگی ،مث خوردن ، خوابیدن ، نفس کشیدن ، دقیقا بصورت یک غریزه بشه . برام درونی بشه تا کار کنه
توی سنت های ما میگه
تازمانی که جملات به عمل تبدیل نشوند
نطفه های عقیمی بیش نیستن
توی سنت های ما میگه
تازمانی که جملات به عمل تبدیل نشوند
نطفه های عقیمی بیش نیستن
