۱۳۹۸/۱۱/۲۴، ۱۰:۵۹ عصر
بله – همیشه اعتماد های کورکورانه برایم دردسر ساز بود ( تا با کسی دوست می شدم همه چیز را برایش می گفتم و بعد من را می فروخت و بعد یه عمر پشیمانی ) هزار دوست پیدا می کردیم و بعد هم سریعا خراب می شد چون الکی اعتماد می کرده – به کسانی اعتماد می کردم که قابل اعتماد نبودند – تجربه های دوران کودکی و درد های که ناشی از سواستفاده های که از اعتماد من شد در نهایت باعث شد که این احساس در من شکل بگیرد و باورم شود که دنیا قابل اعتماد نیست و تاثیر برروابط من گذاشت و باعث انزوا و تنهای من شد – در برنامه هم احساسی را با رهجوی در میان گذاشتم و گمنامی من را شکست چون اینجا هم کورکورانه اعتماد کرده بودم – و این دردها باعث شد که من امروز در انتخابم دقت کنم و اعتمادم را بر اساس چهرچوب و باورهای سالم انجام دهم
