تالار گفتگو انجمن معتادان گمنام ایران

چه چیزی باعث میشود برای انجام نواقص با راهنما تماس نگیریم؟چه دلیل و یا احساسی باعث عدم تماس باراهنما می شود؟

واقعیت اینه که شاید هنوز روح ان ای رو به درستی درک نکردم
شاید هنوز ارزش درمانی کمک یک معتاد به معتاد دیگه رو نشناخته باشم
شاید هنوز خود برتر بینی دارم که فکر می کنم راهنما چه کمکی میتونه به من بکنه؟
شاید هنوز ننشستم قدم 4 و 5 رو خوب کار کنم
شاید باید هنوز از نیروی برتر کمک بخوام تا نقص هام رو راحت تر بشناسم
شاید هنوز متوجه نیستم که نواقص به مرور من رو به سمت مصرف میبرن
شاید هنوز فکر می کنم که با وجود مصرف نواقص می تونم پاک بمونم
به همین دلی دو دل می شم که به راهنما چی بگم؟
اون چه فکری می کنه؟
اصلا چه کمکی میتونه به من بکنه؟
اینها افکاری هست که تو ذهن منه
اما می دونم که باید نواقصم رو حتما با خداوند ویک فرد دیگه مشارکت کنم
تا از اون فکر موذی و سمج که ما رو وسوسه میکنه، رها بشم

سلام
 ترس از قضاوت پس از مدتی پاکی این ترس به وجود می آید که ممکن است راهنما من را مورد قضاوت قرار دهد و یا این که پس از مدتی پاکی ترس از اینکه جلوی رهجوهایم اعتراف به اشتباه کنم.