دوستی ها

[Essi.toobchi]

ازچیزهایی كه ما را از خود و دیگران دور می كنند دست می كشیم. قدم ها و سنت ها به ما كمك میكنند یادبگیریم
چگونه اصول انجمن را تمرین نموده و آنچه كه دیدن واقعیت را دشوار می نماید از میان برداریم. یكی از اعضا
اینطورمی گوید : "به خاطر صدمات دوران كودكی قسمت هایی ازوجودم یخ زده باقی مانده بودند. بنابراین تصمیم
گرفتم دیگر نگذارم کسی به من صدمه بزند و فقط به خودم تكیه كنم. چنین اقدامی دنیای بسیار تنهایی را برایم بوجود
آورده بود که درآن جایی برای کس دیگری وجود نداشت, حتی برای نیروی برترم. با كاركرد جدی قدم ها متوجه شدم
چگونه روابط اولیۀ زندگی ام الگویی برای روابط بعدی ام شده بود".
هستۀ مركزی بیماری ما خودمشغولی است و ما باید از همان آغاز بهبودی و طی مابقی عمرمان بدان بپردازیم. این را
از همان باراولی که وارد جلسات شده و حس میکنیم كه به جای درستی آمده ایم شروع به آموختن می کنیم: شباهتی
را كه احساس می كنیم واینكه دیگران می دانند چه رنج هایی را متحمل شده ایم, یوق خود مشغولی مارا درهم می
شکند و ما را از دست خودمان رها می نماید.