۱۳۹۸/۱۰/۲۳، ۰۷:۵۴ عصر
آنچه که درخواست می کنیم
در درازمدت خود را بیشتر می پذیریم و با شرایطمان آشناتر می شویم. یاد می گیریم از مصاحبت خود لذت ببریم و باگرایش ها و مسئولیت های خود به شیوه ای مناسب برخورد كنیم .شاید از درک اینكه دیگر مانند گذشته, به یک رابطۀاحساسی "نیاز "داریم, متعجب شویم. تعجب آورتر این است كه وقتی متوجه می شویم خواهان یك رابطۀ احساسیهستیم, و باوجود آنکه نیازی بدان نداریم, بودن در چنین رابطه ای برایمان راحت ترمی گردد. داشتن حمایت بدین معناست كه بعضی از منابعی را كه برای داشتن یک رابطۀ دو نفره بدان نیازمندیم, در دسترس داشته باشیم واگر مسائل طوری كه امیدش را داشتیم پیش نرفت, بتوانیم از آن كمك بهره بگیریم.
روابط یكی از مقوله هایی است كه فقط با تمرین کردن, در آن خبره نمی شویم. اکثر كارهای پراهمیتی كه برای بهبود بخشیدن به روابط احساسی مان انجام می دهیم, در چنین روابطی به کارگرفته نشده و در رابطه با راهنما و دوستان مورد اعتمادمان انجام می گیرند. حتی پس از سالها پاكی, تفكیك و تطبیق آنچه در قلبمان و ذهنمان اتفاق می افتد به طور خودکار انجام نمی پذیرد. مابه یك جفت چشم دیگر نیز نیاز داریم؛ به شنونده ای که برایمان اهمیت قائل شود و بخواهد به ما کمک کند تا مسائل را ازیکدیگر تمیز دهیم. یك راهنمای خوب کلیدی برای ایجاد تغییر در نوع رابطه مان با دیگران است .رابطۀ بین ما و راهنمایمان میتواند پایه و اسا س مابقی روابط مان در بهبودی باشد .برخی از ما نیاز داریم مدت زیادی پاک باشیم تا راهنمایی را که بتوانیم با او ارتباط بر قرار کنیم ,پیدا كنیم. ممكن است آن شنونده را به جای یک راهنما ,در دوست قابل اعتماد دیگری پیدا كنیم .بدون توجه باینکه چنین احساس امنیتی را چگونه پیدا می کنیم ,بازگو نمودن صادقانۀ تجارب گذشته مان, امری حیاتی برای ایجاد تغییر می باشد.
