۱۳۹۹/۹/۱۳، ۰۹:۱۶ صبح
تجربۀ خدمت به ما کمک می کندمسئولیت انجام کارها را متقبل شویم و یادبگیریم آنها را به پایان برسانیم. یادمی گیریم
بی حرکت دریکجا بنشینیم و گوش فرا دهیم. میاموزیم زمانی که حرفی برای گفتن داریم صدای خود را به گوش
دیگران برسانیم. شروع به داشتن این احساس می کنیم که می توانیم بدون هیچ ترس یا شرمی, جایگاه درست خود را
دردنیا بدست آوریم. همچنانکه این اصول را در تمام موارد زندگی مان تمرین می کنیم, برخی از تفاوت های بین
زندگی مان دربهبودی و آن کسی که درزندگی کاری مان هستیم, شروع به ناپدید شدن می کنند. یکی از روش های
تمرین این اصول درخدمت صاحب کارمان بودن است. بعضی از اعضا ازخود این سؤال را کرده اند:"چطورمی توانم
در محل کار خود, اتحاد را تمرین کنم؟ چطور به نیروی برترم اجازه دهم تا طی روزکاری ام, زمام امور را دردست
بگیرد؟هدف اصلی محل کارم چیست و من چطورمی توانم کمک کنم تا بدان دستیابیم؟ هدف اصلی من دراینجا
چیست؟" هرشغلی که داشته باشیم, زمانی که آن را به عنوان فرصتی برای تمرین اصول مان تلقی کنیم, درواقع از
وقتمان به نحو احسن استفاده کرده ایم. یکی از اعضا اینطورمشارکت کرد: "درگذشته قبول هرنوع مسئولیتی به نظرم
یک بارسنگین میامد اما وقتی یاد گرفتم آن را به عنوان راهی برای اجرای ارادۀ نیروی برترم ببینم, قبول همان
مسئولیت برایم یک افتخار شد". وقتی توسط اصول روحانی راهنمایی می شویم, هرکجا که باشیم می توانیم مثمرثمر
واقع شویم. اغلب قبل از اینکه خودمان متوجه شویم, اطرافیان مان به ارزش مان پی می برند. شاید بیش از همه چیز,
زمانی که ازنظر روحانی وصل هستیم, خلاقیت در ما جریان خواهد داشت. این الزامأ بدین معنا نیست که تابلوی
نقاشی و یا موسیقی خلق می کنیم )باوجودیکه این امکان هم وجود دارد(, اما بدین معناست که می توانیم راه حل
مشکلات مان را ببینیم و هرکاری را درحد توانمان انجام دهیم.
بی حرکت دریکجا بنشینیم و گوش فرا دهیم. میاموزیم زمانی که حرفی برای گفتن داریم صدای خود را به گوش
دیگران برسانیم. شروع به داشتن این احساس می کنیم که می توانیم بدون هیچ ترس یا شرمی, جایگاه درست خود را
دردنیا بدست آوریم. همچنانکه این اصول را در تمام موارد زندگی مان تمرین می کنیم, برخی از تفاوت های بین
زندگی مان دربهبودی و آن کسی که درزندگی کاری مان هستیم, شروع به ناپدید شدن می کنند. یکی از روش های
تمرین این اصول درخدمت صاحب کارمان بودن است. بعضی از اعضا ازخود این سؤال را کرده اند:"چطورمی توانم
در محل کار خود, اتحاد را تمرین کنم؟ چطور به نیروی برترم اجازه دهم تا طی روزکاری ام, زمام امور را دردست
بگیرد؟هدف اصلی محل کارم چیست و من چطورمی توانم کمک کنم تا بدان دستیابیم؟ هدف اصلی من دراینجا
چیست؟" هرشغلی که داشته باشیم, زمانی که آن را به عنوان فرصتی برای تمرین اصول مان تلقی کنیم, درواقع از
وقتمان به نحو احسن استفاده کرده ایم. یکی از اعضا اینطورمشارکت کرد: "درگذشته قبول هرنوع مسئولیتی به نظرم
یک بارسنگین میامد اما وقتی یاد گرفتم آن را به عنوان راهی برای اجرای ارادۀ نیروی برترم ببینم, قبول همان
مسئولیت برایم یک افتخار شد". وقتی توسط اصول روحانی راهنمایی می شویم, هرکجا که باشیم می توانیم مثمرثمر
واقع شویم. اغلب قبل از اینکه خودمان متوجه شویم, اطرافیان مان به ارزش مان پی می برند. شاید بیش از همه چیز,
زمانی که ازنظر روحانی وصل هستیم, خلاقیت در ما جریان خواهد داشت. این الزامأ بدین معنا نیست که تابلوی
نقاشی و یا موسیقی خلق می کنیم )باوجودیکه این امکان هم وجود دارد(, اما بدین معناست که می توانیم راه حل
مشکلات مان را ببینیم و هرکاری را درحد توانمان انجام دهیم.
