حراست
ما اغلب از حراست به عنوان یک اصطلاح نظامی یاد می کنیم، انگار که ما در مقابل هجوم یک دشمن مشغول دیدبانی هستیم. علاوه بر احتیاط وِ مراقبت، حراست به معنیِ تمرکز مستمر یا توجهی است که در زمان برگزاری یک شبِ احیا معطوف می گردد چرا که دعا و مراقبه هر دو تمرینی از تمرکز
مستمر می باشند. وقتی حراست را به عنوان یک اصل صلح آمیز و نه یک ابزارِ جنگ درک می کنیم ،می توانیم آن را با روحیۀ اتحاد، نیت خیر و ایمان تمرین کنیم.
ما مراقب اعمال خودمان و همچنین اطرافیان مان خواهیم بود اما در تمام شرایط مطمئن میشویم که طی دفاع از درستیِ و تمامیتِ برنامه مان، نسبت به دیگران نا مهربان نیستیم. درعوض، به انگیزههای خودمان توجه نموده و مواظب خواهیم بود از شرایطی که ممکن است به تأیید ،حمایت مالی و عاریه دادن نام NA منجر شود، پرهیز کنیم. ما از همکاری با دیگران خوشحال خواهیم شد اما حراست بدین معناست که مراقب باشیم تمایل مان برای همکاری با تأیید یا وابستگی اشتباه گرفته نشود. وقتی ما با قاطعیت، محترمانه و بطوری شفاف خودمان و محدودیت هایمان را توضیح می دهیم، درک و احترام گذاشتن به آن حد و مرزها را برای دیگران آسان می کنیم .