۱۴۰۰/۱۰/۱۴، ۰۷:۴۱ صبح
مراقبه برای من یعنی آرام شدن ذهن و افکارم،دیدن نشانه هاودست پیداکردن به آگاهی های ناب روحانی،مراقبه دیدن وشناسایی راه است وآگاه شدن ازخواست واراده خداوندوسپردن اراده وزندگیمان به مراقبت او.
زمانی که میخواهم نیروهای منفی را از وجودم خارج کنم وانرژی ونیروهای مثبت الهی راوارد وجودم کنم اگرامکان داشته باشددرمحیطی ساکت وآرام وبدورازهیاهونشسته وسعی میکنم شمع وعودی روشن کرده ومحیط راپاکیزه ومعطرنموده وسکوت را رعایت کنم.
دیگرباافکاری که به مغزم هجوم میاورند واردجنگ نمیشوم واجازه میدهم کارخودشان رابکنند،آنهاواردمیشوندومن هم باشمارش معکوس اعدادوبادم وبازدم های منظم ومتمرکزشدن بر روی آنها،این افکاررابه خارج هدایت میکنم، ذهن وافکارم پس ازچنددقیقه سکوت وتنفس منظم آرام شده وکم کم تخلیه افکارواحساسات میشوم دیگرچیزی مزاحمم نیست نه فکری،نه صدایی ونه جنگی، کاملامتمرکز شده ام ودریچه افکارم کاملابازاست وآماده گرفتن الهامات تازه.
درمراقبه آرام کردن افکار،آرامش درونی خاصی به همراه میاورد ومراباروحانیتی که در درون من است مرتبط میسازد،درآن لحظه دیگرهیچگونه حس خودخواه وخودمحوری وتاییدطلبی ندارم وفقط درانتظار آگاهی ازاراده خداوند وقدرت اجرایش هستم مراقبه کمک میکند تا آرام شدن وصبرکردن رایادبگیرم وشنونده خوبی بشوم،کمکم میکند تادست از احساس دانایی وتوانایی بردارم ودر اقدام وعمل هایم ثابت قدم باشم ونتیجه راچه خوب وچه بدبپذیرم.
مراقبه درهرلحظه ودرهمه جامیتواندانجام شودحتی بادیدن یک گل، بادیدن پروازیک پروانه،وباشنیدن صدای یک آبشار منوط براینکه بتوانیم درلحظه متمرکزباشیم.
بادیدن زیبایی های طبیعت میتوانیم ناب ترین مراقبه هارادرلحظه انجام دهیم.?
زمانی که میخواهم نیروهای منفی را از وجودم خارج کنم وانرژی ونیروهای مثبت الهی راوارد وجودم کنم اگرامکان داشته باشددرمحیطی ساکت وآرام وبدورازهیاهونشسته وسعی میکنم شمع وعودی روشن کرده ومحیط راپاکیزه ومعطرنموده وسکوت را رعایت کنم.
دیگرباافکاری که به مغزم هجوم میاورند واردجنگ نمیشوم واجازه میدهم کارخودشان رابکنند،آنهاواردمیشوندومن هم باشمارش معکوس اعدادوبادم وبازدم های منظم ومتمرکزشدن بر روی آنها،این افکاررابه خارج هدایت میکنم، ذهن وافکارم پس ازچنددقیقه سکوت وتنفس منظم آرام شده وکم کم تخلیه افکارواحساسات میشوم دیگرچیزی مزاحمم نیست نه فکری،نه صدایی ونه جنگی، کاملامتمرکز شده ام ودریچه افکارم کاملابازاست وآماده گرفتن الهامات تازه.
درمراقبه آرام کردن افکار،آرامش درونی خاصی به همراه میاورد ومراباروحانیتی که در درون من است مرتبط میسازد،درآن لحظه دیگرهیچگونه حس خودخواه وخودمحوری وتاییدطلبی ندارم وفقط درانتظار آگاهی ازاراده خداوند وقدرت اجرایش هستم مراقبه کمک میکند تا آرام شدن وصبرکردن رایادبگیرم وشنونده خوبی بشوم،کمکم میکند تادست از احساس دانایی وتوانایی بردارم ودر اقدام وعمل هایم ثابت قدم باشم ونتیجه راچه خوب وچه بدبپذیرم.
مراقبه درهرلحظه ودرهمه جامیتواندانجام شودحتی بادیدن یک گل، بادیدن پروازیک پروانه،وباشنیدن صدای یک آبشار منوط براینکه بتوانیم درلحظه متمرکزباشیم.
بادیدن زیبایی های طبیعت میتوانیم ناب ترین مراقبه هارادرلحظه انجام دهیم.?
