۱۴۰۳/۸/۲۲، ۰۶:۳۸ عصر
باعرض سلام وخداقوت خدمت همه دوستان،اینجاهستم که عاقبتم زندان تیمارستان ومرگ نباشد،اینجاهستم تا بیماریمو به کمک دیگر اعضا متوقف وبهبودپیداکنم،من زندانی افکار ومحکوم احساس گناه خودم بودم و همین الانشم گاهی اوقات هستم،من اینجا هستم تا آزادانه زندگی کنم ،زندگی که ارزش زندگی کردن را داشته باشد،اینجاهستم تا وسوسه هایم متوقف بشودوآرامش فکری داشته باشم ،اینحاهستم تا نترسم تا بیباک باشم،اینجاهستم تا خودکشی نکنم،بوسیله قدمها شخصیت سابقم رابکشم ،ودراخر راه جدیدی برای زندگی پیداکنم.
