۱۳۹۸/۱۲/۱۹، ۱۲:۴۳ عصر
سلام مجدد
یه مثل قدیمی هست که میگه دیگران کاشتند و ما خوردیم . ما بکاریم تا دیگران بخورند
من یک تکه از پازل در کل جهان اطرافم هستم...اگر درست نباشم جهانم مشکل میخورد ... حالا این جهان بخواهد خانواده من باشد یا شهر من یا کشور من یا قاره من یا کل هستی
این سنت کمک میکنه تا از روی غرایض شخصی و یا چیزی که فکر میکنم منفعت شخصی من هست پرهیز کنم و به منافع اون جهانم فکر کنم
مثلا من خودم عاشق سرعت هستم ... دوست دارم رانندگی سرعتی رو ...ولی من پدر یک خانواده ام... فرزند یک خانواده دیگر... برادر خانواده ای دیگر... راهنمای همدردانی دیگر...
حالا من باید بفکر خودم باشم یا این خانواده ها؟
بیماری من به من میگه گاز بده و لذت ببر.... بهبودی در این سنت به من میگه به فکر اونها هم باش
از یه طرف دیگه بخوام به این سنت در خارج از انجمن رجوع کنم میبینم تعهدهای من دو دسته هستند:
تعهدهایی رو که ایجاد کردم ...مثل همسر یه انسان شدم و قبول کردم تلاش کنم. فرزندانی خدا به من داد که میبایست برای رشدشون تلاش کنم... شغلی که انتخاب کردم و باید مسئولیتم رو انجام دهم
تعهدی که از قبل بوده : مثل انسان بودن... مثل عضو سازنده اجتماع بودن ، و...
خب این تعهدها من رو با جامعه ای که بهش متعهد هستم ادغام میکنه و به فکر ما بودن هستم نه من بودن
البته این نکته رو هم بگم که بیماری من سد راه من هست و با تمام آگاهی ای که از طریق انجمن به من انتقال پیدا کرده بارها اشتباه میکنم... ولی کمتر از گذشته چون این سنت من رو وادار به فکر کردن میکنه تا راهنمایی لازم برای اعمال و رفتارم رو دریافت کنم ...
خیلی اوقات تو تفریخاتی که با خانواده میرم بیرون دوست دارم جایی که من دوست دارم بریم برای مثال من میگم انزلی همسرم میگه پارک بچه بازی کنه اینجا منافع مشترک برای من اینه که روحیه اتحاد رو در راس قرار بدم شاید دریا رفتن رو دوست داشته باشم ولی میدونم خودرایی من باعث میشه پیوندهایی که ما رو به هم متصل میکنه ضعیف بشه مثله محبت حتی اگر هم دریا بریم چون اونا راضی نیستن میدونم هم به منم خوش نمیگذره و وجدان درد میگیرم
ساده گفتم اما گاهی اوقات توجه نکردن به همین مثال گاهی اوقات آبستن اتفاقات بزرگ مثله جدایی هست و من این اصول رو یاد میگیرم تا تبدیل به عضو قابل قبول اجتماع خودم بشم اجتناع کوچکتر خیلی اوقات خانواده منه
ب
وقتی سنت یکم رو تو اجتماعات تمرین میکنم درد کمتری میکشم و میپذیرم باید برای لذت بردن از زندگی پذیرش داشته باشم
افکارم جمع رو در نظره میگیره و اعمالم که از احساساتم نشات میگیره سازنده و وصل کننده باشه نه جدا کننده
سلام،عصرتون بخیر شادی?
برای من به اینصورته که تو محل کارم با بالا دستیها و زیر دستیهام تعامل وهمکاری داشته باشم،وتمام توانم رو بکار بگیرم تو کارها هماهنگ عمل کنم اگه همکارام اشتباهی ازشون سر میزنه سعی کنم باپذیرش وحفظ گمنامیشوم وتعهدی که به بهبودیم دارم با همدلی سعی در کمک کردن وبرطرف کردن مشکل باشم که باعث اتحاد وامنیت بینمون میشه.توخونواده هم سعی میکنم به همین منوال عمل کنم که تا الان هم نتیجه خیلی خوبی داشته.
__ در واقع وقتی هدف حفظ منافع مشترک ومنافع جمع باشه،منم تمرکز وعملکردم را روی بکار گیری اصول روحانی این سنت ومابقی اصول روحانی نهفته تو قدمها میگذارم،نگاه وتمرکزم روی اصول روحانی که باشه رفتار وعملکردم با این سنت تطبیق پیدا میکنه ونتایج مثبت عملکرد ورفتارم باعث بپجود امدن احساس خوب نسبت به زندگیم میشه.باتشکر?
