۱۳۹۹/۴/۲۵، ۰۱:۰۲ عصر
قبل از هر چیز باید یادآور شوم که هر تجربه به قیمت از دست دادن خیلی چیز ها مثل ؛ از دست دادن وقت و زمان ، سرمایه ، خانواده ، جسم و خیلی چیزهای دیگر بدست می آید.
حالا من اگر روشن بین باشم می توانم از تجربه دیگران نهایت استفاده را ببرم چرا که انسان عاقل نیاز نیست حتما خودش چیزی را تجربه کند بلکه همیشه از تجربه دیگران استفاده می کند.
افرادی که خودمحور هستند و روشن بین نیستند افرادی هستند که هرگز از تجربه دیگران استفاده نمی کنند.
من امروز با آگاهی که از برنامه بدست آورده ام به این باور رسیده ام که تجربه دیگر دوستان در حال بهبود ( در مسیر بهبودی که طی کردن ) گوهری گرانبهاء برای من است و عدم استفاده از این تجارب نشانگر عدم روشن بینی ، فروتنی و خودمحوری من است.
و سریع باید خودم را در مسیر بهبودی قرار دهم.
مهمتر عامل رشد من تا امروز استفاده از تجربه دیگران دوستان در حال بهبودی بوده که چگونه زندگیشان تغییر کرده است
مثلا : استفاده از تجربه دوستی که از مزایای مشورت کردنش ، شرکت در جلساتش ، کارکرد قدم هایش ، حمایت سبد ، کمک به تازه وارد ، مشورت کردم و...برایم گفته و عملی کردن آن تجربه ها در زندگیم.
یا دوستی که از بدی های شرکت نکردن در جلساتش گفته که من از این تجربه اش درس گرفته و همیشه در جلسات شرکت کرده ام..
خلاصه من از تمام تجاربی که دوستان در فراینده به باور رسیدن کسب کرده اند که به ایمان برایشان تبدیل شده استفاده کرده ام.
حالا من اگر روشن بین باشم می توانم از تجربه دیگران نهایت استفاده را ببرم چرا که انسان عاقل نیاز نیست حتما خودش چیزی را تجربه کند بلکه همیشه از تجربه دیگران استفاده می کند.
افرادی که خودمحور هستند و روشن بین نیستند افرادی هستند که هرگز از تجربه دیگران استفاده نمی کنند.
من امروز با آگاهی که از برنامه بدست آورده ام به این باور رسیده ام که تجربه دیگر دوستان در حال بهبود ( در مسیر بهبودی که طی کردن ) گوهری گرانبهاء برای من است و عدم استفاده از این تجارب نشانگر عدم روشن بینی ، فروتنی و خودمحوری من است.
و سریع باید خودم را در مسیر بهبودی قرار دهم.
مهمتر عامل رشد من تا امروز استفاده از تجربه دیگران دوستان در حال بهبودی بوده که چگونه زندگیشان تغییر کرده است
مثلا : استفاده از تجربه دوستی که از مزایای مشورت کردنش ، شرکت در جلساتش ، کارکرد قدم هایش ، حمایت سبد ، کمک به تازه وارد ، مشورت کردم و...برایم گفته و عملی کردن آن تجربه ها در زندگیم.
یا دوستی که از بدی های شرکت نکردن در جلساتش گفته که من از این تجربه اش درس گرفته و همیشه در جلسات شرکت کرده ام..
خلاصه من از تمام تجاربی که دوستان در فراینده به باور رسیدن کسب کرده اند که به ایمان برایشان تبدیل شده استفاده کرده ام.
