امتیاز موضوع:
امتیاز موضوع:
  • 0 رأی - میانگین امتیازات: 0
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
سوال 16 : آیا باور دارم که فقط نیروی برتر می تواند کمبودهای مرا برطرف کند؟ یا سعی کرد
#1
سوال 16 : آیا باور دارم که فقط نیروی برتر می تواند کمبودهای مرا برطرف کند؟ یا سعی کرده ام خودم نیز آنها را برطرف کنم ؟
پاسخ
 سپاس شده توسط حـمـیـد ، ssaeedg
#2
با گذشت زمان و به مرور در بهبودی دریافتم که خداوند تنها کسی بود که کمکم کرد تا اقدام به ترک اعتیاد و اعتیادم را گرفت .بارها خودم اقدام کردم چون من بودم نتوانستم پس باور دارم او می تواند مرا در برطرف کردن کمبودهایم یاری دهد به شرط تمایل به تغییر کردن خودم در زندگی و سعی بیشتر خودم و دعا کنم فروتنانه از او بخواهم که کمبود های اخلاقی مرا برطرف نماید ،من هیچگونه دخل تصرفی در آن ندارم .باور واعتماد به خداوند نیاز است . ولی خداوند بدون درخواست وتمایل من کاری برایم انجام نمی دهد .باید سعی خودم را بکنم .ایمان وباور دارم اگر خواست خدا را انجام بدهم و به او توکل کنم ،دعا کنم کمبود هایم برطرف می شود .سهم خودم را انجام دهم خداوند هم کمک می کند . البته با دعا ی تنهاهیچ کمبودی برطرف نمی شود .بلکه تمایل ما و انجام سهمم و خواست خداوند است که کمبودها رفع می گردد .و باید دنباله رو برنامه بهبودی و خواستن تغییر باشیم
پاسخ
 سپاس شده توسط حـمـیـد ، ناظر10 ، ناظر11 ، ناظر9
#3
بله باور دارم چون در طول زندگی و بهبودی به من ثابت شد که من به عنوان یک انسان توانیی محدودی در مقابل بیماری و نواقص اخلاقی دارم و تنها خداوند است که به کمک من می اید و انها را برایم برطرف می کند برای کارکرد قدم هفتم لازم است من اعتماد و ایمان خود را باور کنم و در واقع پیام این سوال این است که من باید سهم خود را از سهم خداوند جدا کنم و همیشه به خود گوش زد کنم و اگر خودم به تنهایی بخواهم برطرف کنم : چیزی جز جنگ و کنترل و عدم موفقیت وناامیدی و از دست دادن باورهایم را در پی نخواهد داشت پس تسلیم می شوم و به او می سپارم
سهم من : درخواست فروتننانه ( از صادقانه ترین قسمت روحانی وجودم با فروتنی کامل از خدا بخواهم که کمبودهای من را برطرف کند )
تمرین اصول روحانی از سر راه خداوند کنار رفتن با امادگی کامل به او بسپارم
سهم خداوند: مثل داستان مواد مخدر باید امادگی کامل را در من ببیند و و فقط خودش از زمانش اگاهی دارد 
پاسخ
 سپاس شده توسط ناظر10 ، ssaeedg ، ناظر9 ، حـمـیـد ، حوریا ___Bu
#4
با گذشت زمان و به مرور در بهبودی
دریافتم که خداوند تنها کسی بود که
کمکم کرد تا اقدام به ترک اعتیادم کنم.

بارها خودم اقدام کردم چون من تنها
بودم نتوانستم ، پس باور دارم او
می تواند مرا در برطرف کردن کمبودهایم
یاری دهد به شرط تمایل به تغییر کردن
خودم در زندگی و سعی بیشتر خودم ، و
دعا کنم فروتنانه از او بخواهم که کمبود
های اخلاقی مرا برطرف نماید ، من
هیچگونه دخل تصرفی در آن ندارم..

باور واعتماد به خداوند نیاز است ،
ولی خداوند بدون درخواست وتمایل
من کاری برایم انجام نمی دهد ، باید
سعی خودم را بکنم..

ایمان و باور دارم اگر خواست خدا را
انجام بدهم و به او توکل کنم ،دعا کنم
کمبود هایم برطرف می شود..

سهم خودم را انجام دهم خداوند هم
کمک می کند ، البته با دعای تنها هیچ
کمبودی برطرف نمی شود، بلکه تمایل 
ما و انجام سهمم و خواست خداوند
است که کمبودها رفع می گردد ،و باید
دنباله رو برنامه بهبودی و خواستن 
تغییر باشیم..!!
پاسخ
 سپاس شده توسط ناظر9 ، حـمـیـد ، حوریا ___Bu
#5
وقتی دوست ندارم و نمی خواهم از دیگران کمک بگیرم یعنی خودخواه و خودمحور شده ام و فکر می کنم می توانم به تنهایی مشکلاتم را برطرف کنم . ولی حقیقت این است که اوضاع بدتر می شود . 

من بایست فقط سهم خودم را انجام دهم و نتیجه و عاقبت کار را به خداوند بسپارم . من در قدم دوم یاد گرفتم مشورت کنم و از تجربه دیگران استفاده نمایم و مغرور نباشم . اما گاهی اوقات اتفاق 

می افتد که خواست و اراده شخصی حود را در نظر می گرم و از روی خودخواهی عمل می کنم .کگاهی یادم می رود که فقط با خواست خدا ، کمبود های اخلاقی من برطرف می شود .
پاسخ
 سپاس شده توسط ناظر9 ، حـمـیـد ، حوریا ___Bu
#6
مطمئنا تنها نیرویی که می تواند  کمبودهای ما را برطرف کندنیروی برتر است نیروی برتر برای رسیدن به خداست بهترین عبادت خدمت است ما به تنهایی نتوانستیم مواد مخدر را از بین ببریم  پس امروز به تنهایی نمی توانیم چیزی را درست کنیم ما باید بدانیم که هر کاری انجام بدهیم به تنهایی محکوم به فنا هستیم و هیچ تعادلی در برابر نواقص و کمبودهایمان نداریم نیروی برتر در هر مقطعی به گونه ای به ما کمک می کند به شرط این که در تنهایی و خودمحوری غرق نشده باشیم  وقتی به جمع می پیوندیم از تنهایی دور می شویم و آماده می شویم خداوند را وارد زندگیمان کنیم آن زمان است که می توانیم کمبودهایمان را برطرف کنیم و امیدوانگیزه در ما بوجود می آید در تنهایی فقط بیماری ما فعال می شود  نه تنها کمبودهایمان کمتر نمی شود بلکه نواقصمان فعالتر می شود
باید با فروتنی از نیروی برتر بخواهیم در این راه کمک مان کند
پاسخ
 سپاس شده توسط ناظر9 ، حـمـیـد ، حوریا ___Bu
#7
سلام
باور داشتن از زمانی شکل گرفت که من فهمیدم که این نیرو میتواند کارهای دیگری نیز در زندگی برایم انجام دهد.و قدرت من تنها برای انجام کاری کافی نیست.من باید از قدرت نیروی برتر استفاده کنم.بله در گذشته من سعی کرده ام و فقط شکست خوردم.
پاسخ
 سپاس شده توسط ناظر9 ، حـمـیـد ، حوریا ___Bu
#8
بله ،بایدتمایل داشت ودرخواست کردبرای برطرف شدن کمبودهاونواقصی که موجب آشفته شدن زندگی من شده است بایدخواست وتمایل به تغییرداشت باسه اصل روحانی صبر،ایمان واعتماد میتوانیم ازاوبخواهیم.
وقتی که از نیروی برترم کمک نمیگیرم یعنی یانمیخواهم ویابه این آگاهی نرسیده ام که این کمبودویانقص زندگی مرا اشفته ومرادرمانده وعاجزوناتوان کرده است ویاتمایلی ندارم وهنوزدوست دارم که بااین نواقص زندگی کنم .
_زمانیکه خودم میخواهم به تنهایی کمبودها ونواقصم رابرطرف کنم زمانی است که ازتسلیم خارج شده ودارم ازروی خودخواهی وخودمحوری واراده شخصی ام عمل میکنم واز اصول خارج شده ام ویابدلیل عدم آگاهی متوجه نیستم که دارم از روی نقصم عمل میکنم ودرآخرهم قیداین سعی کردن راهم زده ام واین نواقص وکمبودهارا بحال خودرهاکرده ام.
امروزه بعدازسعی کردن ها ورها کردن های مکرر به این باور رسیده ام که خداوندکارخودش را انجام خواهد داد ومن هم با دست برداشتن از انکار وخودخواهی وخودمحوری ولذت طلبی وتاییدطلبی وشهوترانی وبادعاوشکرگزاری ومراقبه وکارکردن قدمها ودرپروسه خدمت بودن اقدام وعمل خودم را انجام دهم ودست از جنگ وخودآزاری وخودتخریبی بردارم وخواست خداوندراجایگزین خواست خودم قرار دهم.?
پاسخ
 سپاس شده توسط حـمـیـد ، حوریا ___Bu ، AMAN56
#9
بعدکارکردقدم ۶و۷متوجه شدم که من باعجزهای جدیدی روبرو هستم و مخصوصاتوقدم هفتم به این باوررسیدم که او بهترازمن میداند 
' کی ،چه موقع، تاچه اندازه و چه وقت 'این نقایص و کمبودها لازمه درمن برطرف شوند، ومن هرجابااراده خودم خاستم کمبودی را برطرف کنم به افراط یاتفریط آن دست پیداکردم ودرهر دوحالت من خسارت خوردم.
پاسخ
 سپاس شده توسط حـمـیـد ، حوریا ___Bu
#10
واقعیت اینه که خودم خیلی سعی کردم که کمبوداموخودم
بتعادل برسونم باروابط جدیدباسرپوش باماسک زدن
ولی نتنهاکم رنگ ترنشدندبلکه این من بودم که ضعیف
خسته بی انرژی وعصبانی میشدم وبماریم همچنان قدرتمندباقی
مانده بودونواقصم نه تنهاکم نشدندبلکه وسیع تر
بیشتروپرقدرت ترشدندتابه این فهم رسیدم که
باکمک قدمهاونیروی برتراست که میتوان
قدرت گرفت وتنهانیروی برترمیتوان 
سلامت عقل رابمن بدهدونیروی اراده
شخصی من محدوداست وفقط وفقط
خداوندمیتواندکمبودهایم بیماریم ونواقصم
رامرتفع کند
پاسخ
 سپاس شده توسط راکی


پرش به انجمن:


کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع: 1 مهمان