۱۴۰۲/۴/۲۴، ۱۱:۲۷ صبح
اگر ما بتوانیم به بیماری اعتیاد عریان شده از «علایم اولیه» و ظاهری آن نگاه کنیم به «این معنی که به آن جدا از مصرف مواد مخدر یا رفتارهای اجباری دیگر نگاه کنیم» و آشکار ترین شاخصه های آن را حذف نماییم،به باتلاقی مملو از ترس خودمحورانه میرسیم. ما از آزار شدن یا تحت فشار احساسی شدید قرار گرفتن میترسیم و بنابراین نصفه و نیمه زندگی می کنیم، اعمال انسان های زنده را انجام می دهیم، بدون این که کاملاً زنده باشیم .ما از هر چیزی که باعث برانگیخته شدن احساساتمان شود میترسیم پس عقب می کشیم و منزوی می شویم.
کتاب کارکرد قدم ،ص۷۱
کتاب کارکرد قدم ،ص۷۱