۱۴۰۰/۱۲/۲۷، ۰۵:۵۸ عصر
با توجه به وسعت بیماری ما و گستردگی آن هنوز در بیشتر مواقع بیماری در ما فعال است ، هر چند سعی داریم که بیماریمان را متوقف کنم و آنرا از حالت فعال در آورده و غیر فعال کنیم ، اما بعلت عدم شناخت بیماریمان فعال میشود ...
"عدم شناخت" ... این مسئله... خیلی مهمه ... چون اکثر رفتارهای بیمارگونه ما به این علت اتفاق می افتن که ما شناختی از شاخصه های بیماری نداریم و لذا همین عدم شناخت نهایتا مارو در یک چرخه تکرار و مکررات از رفتارهای بیمارگونه قرار میده ...
در اوایل پاکی بعلت عدم شناخت از بیماری .... اعتیادمان فعال باشه .... مثلا ... دوری کردن از یار بازی و زمین بازی و وسیله بازی را رعایت می کنیم ... اما شاید به علت عدم شناخت و آگاهی متوجه نباشیم که با ناصادقی زندگی کردن زیانش برای پاکی کمتر از یار بازی و زمین و توپ بازی نیست . هرچندسال که پاک باشیم ودر مسیربهبودی
عدم تمرکز به روی بهبودی اکثر اوقات بیماریمون فعال میشه... بقدری غرق در زندگی و روزمره گی میشویم که گاهی یادمان میرود که ما سابقه مصرف مواد مخدر داریم و این فراموشی میتواند بسیار خطرناک باشد ومخصوصاٌ زمانی که جلسات بهبودیمان کمرنگ میشود و یا ارتباطمان با دوستان بهبودی قطع میشود ، بنابراین در این شرایط که قرار میگیریم خود محوری و خودخواهی ، حرف گوش نکردن ، ناشکیبایی ، هوای نفسانی ، شهوت رانی ، حرص و طمع و ناصداقتی و . . . در ما فعال میشود ، و همه آموخته های بهبودی را سطحی میگیریم و لذا برای اینکه بتوانیم بیماریمان را غیر فعال کنیم نیاز است به برنامه اهمیت ویژه بدیم
1- حضور مرتب در جلسات و مشارکت کردن و بیان احساسات و افکارهای آزار دهنده
2- ارتباط روزانه با راهنما
3- ارتباط با دوستان بهبودی
4- رعایت مثلث های بهبودی ، مثل ( کار - خانواده – جلسه ) و یا ( تمایل – روشن بینی – صداقت ) .
5- از دوستان مصرف کننده فاصله گرفتن و دوری کردن ازمثلث های نابودی (یاربازی ،زمین بازی و دست کشیدن از خودمحوری و خودخواهی وحرف گوش کردن وتکرار اشتباه نکردن
همینا کمک میکنه که تسلیم بشیم و دست از جنگ برداریم مطیع برنامه بهبودی بمانیم
"عدم شناخت" ... این مسئله... خیلی مهمه ... چون اکثر رفتارهای بیمارگونه ما به این علت اتفاق می افتن که ما شناختی از شاخصه های بیماری نداریم و لذا همین عدم شناخت نهایتا مارو در یک چرخه تکرار و مکررات از رفتارهای بیمارگونه قرار میده ...
در اوایل پاکی بعلت عدم شناخت از بیماری .... اعتیادمان فعال باشه .... مثلا ... دوری کردن از یار بازی و زمین بازی و وسیله بازی را رعایت می کنیم ... اما شاید به علت عدم شناخت و آگاهی متوجه نباشیم که با ناصادقی زندگی کردن زیانش برای پاکی کمتر از یار بازی و زمین و توپ بازی نیست . هرچندسال که پاک باشیم ودر مسیربهبودی
عدم تمرکز به روی بهبودی اکثر اوقات بیماریمون فعال میشه... بقدری غرق در زندگی و روزمره گی میشویم که گاهی یادمان میرود که ما سابقه مصرف مواد مخدر داریم و این فراموشی میتواند بسیار خطرناک باشد ومخصوصاٌ زمانی که جلسات بهبودیمان کمرنگ میشود و یا ارتباطمان با دوستان بهبودی قطع میشود ، بنابراین در این شرایط که قرار میگیریم خود محوری و خودخواهی ، حرف گوش نکردن ، ناشکیبایی ، هوای نفسانی ، شهوت رانی ، حرص و طمع و ناصداقتی و . . . در ما فعال میشود ، و همه آموخته های بهبودی را سطحی میگیریم و لذا برای اینکه بتوانیم بیماریمان را غیر فعال کنیم نیاز است به برنامه اهمیت ویژه بدیم
1- حضور مرتب در جلسات و مشارکت کردن و بیان احساسات و افکارهای آزار دهنده
2- ارتباط روزانه با راهنما
3- ارتباط با دوستان بهبودی
4- رعایت مثلث های بهبودی ، مثل ( کار - خانواده – جلسه ) و یا ( تمایل – روشن بینی – صداقت ) .
5- از دوستان مصرف کننده فاصله گرفتن و دوری کردن ازمثلث های نابودی (یاربازی ،زمین بازی و دست کشیدن از خودمحوری و خودخواهی وحرف گوش کردن وتکرار اشتباه نکردن
همینا کمک میکنه که تسلیم بشیم و دست از جنگ برداریم مطیع برنامه بهبودی بمانیم
