۱۳۹۸/۱۲/۲۱، ۰۴:۴۳ عصر
الف زمانهایی هست که برای انجام کاری باید وقت کامل گذاشت و به تنهایی از عهده ان کار برنمیاییم و نیاز به تخصص یا فن خاصی دارد ... مثل زمانهایی که نیاز به ورزش داریم و باید کسی که حرفه ای هست کمکمان کند ... یا مثل دوختن کفشهای پاره شده که نیاز به فردی هست که بلد باشد
زمانی که به یک مشکل حقوقی بر بخورم از یک وکیل کمک میگیرم .یا زمانی که به یک مشکل زناشویی.از مشاور خانواده. یا زمانی که بخواهم رژیم.غذایی بگیرم. ازیک مشاورتغذیه کمک میگیرم. یا در زمانی که در محیط کارم به یک حسابدار نیاز دارم.
زمانی هایی که احساس میکنم خودم به تنهایی نمیتونم مسئله ای رو حل بکنم غرور رو میزارم کنار و از یک متخصص دارای تجربه و دانش کمک میگیرم مثلا هیچوقت خود درمانی نمیکنم و موقع مریضی حتما میرم سراغ پزشک
ب. با فروتنی و درخواست انجام آن حرفه از شخص واجد شرایط میخواهیم که مشکل را حل کند و باید در نظر داشته باشیم که دقیقا بگوییم چه میخواهیم و محدوده انجام کار چه قسمتهایی هست و چه میزان پرداخت میشود .
اصل فروتنی خودم را عقل کل ندانم .درخواست کمک کنم.
بعضی وقتها مشکل جسمانی پیدا میکنم از کسی درخواست میکنم کسی را استخدام میکنم تا کارهایم را انجام دهد . یا زمانی بوده به مشکلی برخوردم با دوستان.مشورت کردم از تجربه انها استفاده کردم. در کارهای خدماتی هم بعضی وقتها.از متخصص استفاده میکنیم. یا دوستان بهبودی مسولیت یکی از اعضا را انجام میدن. بستگی به شرایط دارد
اول با اصل مهربانی و فروتنی ازش درخواست کمک میکنم و قبل از اون نگاه به مسئولیت پذیری و متعهد بودن اون شخص میکنم که ببینم آیا در کنار تمایل و تجربه توانایی به انجام دارد
