سوال 64 : آیا با این واقعیت که من یک معتاد هستم آشتی نموده ام ؟

[admin.a]

 سوال 64 : آیا با این واقعیت که من یک معتاد هستم آشتی نموده ام ؟

[sepher1877]

زمانیکه میپذیرم معتادم باید طبق روال برنامه وبااهداف واصول روحانی 12قدم که پذیرش واقعیتهای موجود میباشدزندگی کنم ودرمسیربهبودی قراربگیرم به دنبال تاییدطلبی وسوءاستفاده ازدیگران نباشم صداقت وفروتنی داشته باشم تسلیم اصول باشم واصول را سوا نکنم نواقص وکمبودهای خودم روبپذیرم واز روند ایمان آوری خارج نشوم جنگ نداشته باشم وبه دنبال چراهانروم دست از خودخواهی وخودمحوری وغرورکاذب وانکاربردارم ودرتماس دایم با بیماری خودباشم عاجزانه عمل کنم ودست از خودآزاری ودیگرآزاری بردارم وبه تعهداتم پایبند باشم بااین واقعیت که من یک معتادم آشتی نموده ام... زمانیکه واقعیت اعتیادرانمیپذیرم سریع واکنش نشان میدهم وهرگاه سریع واکنش نشان بدهم یعنی درمرکز بیماری ومرض زندگی میکنم:

[shapor z]

بله دست از جنگ برداشته ام و با این واقعیت که من مثل کسی که معلولیتی دارد با بیماریم اشتی نموده ام و ان را پذیرفته ام –برنامه را ساده نگاه می کنم و بیشتر سعی می کنم ان را انجام دهم – خود ازاری نمی کنم و خودم را به خاطر این بیماری و یا رفتارهای ناشی از اجبار ان سرزنش نمی کنم
گاهی این موضو عات مانع اشتی من با این واقعیت می شوند : خودمحوری – ماسک زدن و ناصادقی – مشورت نکردن – جنگ های درونی و بیرونی -
پیام سوال : حالا که با بیماری اعتیاد اشنا شده ایم باید از مرحله اقرار کمی فراتر برویم و از خود مایه بگذاریم  و با اعتیاد و بهبودی هر دو اشتی کنیم که به دو صورت است 1: با گذشته و بیماری خود نمی جنگیم 2: جلسات و قدم ها و راهنما را به عنوان یک واقعیت می پذیریم و دوش به دوش انها بهبودی خود را دنبال می کنیم 

[b.d]

بلی.
این واقعیت است که من بهراد یک معتاد هستم.
با حضور در جلسات و انجمن و کارکرد قدمها به این پی برده‌ام که بیماری‌ای دارم به نام بیماری اعتیاد و من یک معتاد هستم که به گفته کتاب پایه این یک ضعف اخلاقی نیست بلکه فقط یک بیماری است و آن را می‌پذیرم و مسئولیت بهبودی خود را صادقانه به عهده می‌گیرم و در پی چاره هستم.

 کتاب پایه: اگر چه ما مسئول بیماری خود نیستیم، ولی مسئول بهبودی خود که هستیم.
نکته : زمانی که در شرایط قرار می‌گیرم، آن وقت باید به یاد آورم که من معتاد هستم و نباید خودسر و از روی احساسات غلط و نادرست و حتی عواطف اشتباه و نابجا و غیره، تصمیم لحظه‌ای و نسنجیده و مهم بگیرم و حتی رستم بازی در بیاورم.
زیرا بالاخره در شرایطی احتمال دارد از روی نواقص کار کنم.

[amir1234]

بله کاملا با کارکرد قدمها و پذیرشی که قدمها به من اموخت و اثبات این موضوع که من امیر هستم یک معتاد دگر مشکلی ندارم بیشترین دلیل تسلیم بودنم در برنامه این است که قدمها در مرحله اول به من بیماری ام را نشان میدهد و در مرحله دوم به من اثبات میکند که دگر نتوانم انکار کنم این خوب است

[حـمـیـد]

 آشتی کردن یعنی پذیرفتن اصول NA و عمل کردن به آن . دور شدن از چراها و نزدیک شدن به چگونگی اصلاح شدن . منم واقعیت های وجودی امروز خود رو پذیرفتم و اشتباهاتی که مرتب تکرار میکنم ..

[Essi.toobchi]

 سوال 64 : آیا با این واقعیت که من یک معتاد هستم آشتی نموده ام ؟

آشتی کردن یعنی نه بیماری اعتیادراننگ بدانم نه به آن افتخار
مثال شرکت درجلسات باز
آشتی کردن یعنی به اجرا درآوردن اصول انجمن.امروزباداشته هایم زندگی کردن یعنی آشتی کردن.
درست کردن رابطه ها بادیگران یعنی آشتی کردن.

[Essi.toobchi]

بله.

من از زمانیکه هر روز مجبور بودم مصرف کنم تا بتونم زندگی کنم قبول کرده بودم معتاد هستم ولی واقعیت بیماری اعتیاد رو نپذبرفته بودم.

امروز با اقرار به اینکه معتاد هستم. پرهیز می کنم از مصرف در همان بار اول و دارم رو نواقصم این اصل رو تمرین می کنم.

[sepher1877]

در اوایل پاکی من با این مسئله مشکل داشتم ، با این واقعیت که خودم را با پسوند معتاد معرفی کنم. این روند ادامه داشت تا اینکه قدم یک را کار کردم و آنجا متوجه شدم معتاد بودن من صرف این نیست که فقط مواد مخدر یا الکل مصرف کنم . من در هر چیز که افراط و تفریط داشتم و اداره زندگی مرا از دست من گرفته بود و من برای قبول این واقعیت که در برابر آن عاجزم انکار میکردم معتاد هستم. و این واقعیت را پذیرفتم که من یک معتاد هستم و برای بهبودیم باید اصل پذیرش را مرتب کار کنم

[Essi.toobchi]

مازمانیکه فراموش می کنیم وبه چراهامیرویم وقتی که اگاهانه ازروی بیماری رفتارمیکنم وفکرمیکنم که هیچ اتفاقی نمی افتدوقتی که  نواقصم حق انتخاب را ازمن میگیرد وحالت دفاعی به خودم میگیرم حالت انکار


این موجب عدم تصمیم گیری من می شوداشتی نکردن باعث جنگ جسمی روحی روانی وحتی احساسی می شودوشروع به رنجش گرفتن ازاطرافیانم می کنم نپذیرفتن بیماری خودم ودیگران یعنی اشتی کردن بابیماری نه بهبودی نقطه مقابل اشتی انکاراست....من باید سعی کنم تکلیف خودم را بااین خقیقت روشن کنم که باخودم صادق باشم و مسولیت های خودم رادربرابربیماری ودرکمال اسایش تا انجاکه می توانم انجام دهم

[بَرمک]

با سلام....
وقتی عاجز بودنم در مقابل خیلی چیزها را درک کردم که چقدر بواسطه اعتیادم برای خودم مشکل درست میکنم و بعد برای درست کردن همان مشکل دچار مشکلات بزرگتر میشوم راهی بجز کنار آمدن با اعتیادم ندارم و بجای اینکه انرژی خود را برای (چرا معتاد شدم) کنم صرف بهبودیم کردم.
واقعیت بیماری اعتیاد لاعلاج ، پیشرونده و مرموز بودنش است  بهمین خاطر ما مسئولیم که خود را معتاد بنامیم که مسئولیت بهبودیمان را بعهده بگیریم و آنرا متوقف کنیم.
آشتی نکردن با چنین بیماری من بازنده خواهم بود (زندان،تیمارستان یا مرگ) آشتی بودن یعنی هر کجا دیدم در انجام یک اصل روحانی دارم انرژی از دست میدهم با اعتیادم در صلح نیستم.
راز این سوال در اینستکه تشخیص دهم کجاها با NA در صلح نبودم و کجاها در صلحم.

[Darush sistan]

سلام
افکار و احساسات من تحت تاثیر مواد مخدر همیشه خود محورانه بود و چیزی را نمی پذیرفت.اما حاا باید قبول کنم که بیمار هستم و نیازمند کمک و رعایت یک سری اصول تا بتوانم مسیر بهبودی را ادامه دهم.

[kakam04]

با سلام
1 – بله – وقتی خود را به عنوان فرد معتاد معرفی می کنم ، وقتی که با کارهایی که برای بهبودی خود انجام دهم نمی جنگم ، با اقرار به عجز در برابر بیماری اعتیاد وغیر قابل اداره شدن زندگی ، با انجام اصول برنامه وتوصیه راهنما
2 – خیر – وقتی واقعیت بیماری خودم را جدی نمی گیرم ، ارتباط ضعیف با راهنما ، وقتی در سکوت اول جلسات حضور ندارم  ومشارکت نمی کنم وبه مشارکت دیگران نیز گوش نمی دهم ، وقتی به توصیه راهنما وبرنامه انتخابی عمل می کنم ، بارعایت نکرن هفت فاکتور پاکی،قضاوت کردن درمورد دیگران

[alireza1444]

من واقعیت اعتیادم را وقتی می پذیرم و با این واقعیت در واقع کنار می آیم یعنی تسلیم بوده و مسؤلیت بهبودیم را بر عهده گرفته ام  ، دیگر نمی جنگم و همین طور که هستم خودم و اعتیادم را با هم می پذیرم و پس از این مرحله است که برایم برنامه کار می کند یعنی وقتی من بیماری ام را می پذیرم درمان آن یعنی اصول برنامه را هم پذیرفته ام  و آن را انجام می دهم جلسه منظم، تماس با راهنما، کارکرد قدمها ، اقرار و مشارکت صادقانه، و هرگاه با خود محوری ام رفتار می کنم یعنی تسلیم نیستم و دارم به بیماری ام خوراک می دهم

[آرین ی]

سوال 64 : آیا با این واقعیت که من یک معتاد هستم آشتی نموده ام ؟(قدم۱)
امروز باکارکرد این قدم متوجه شدم که بیمار هستم و اعتیاد خودم را از موادمخدر پذیرفتم، من سالها در جنگ و نپذیرفتن این مسأله بودم و همین باعث انزوای بیشتر،خسارت بیشتر،طول  مصرف بیشتر و نپذیرفتن کمک برای من بود.
پذیرش و اقرار ،آغاز تسلیم شدن و نجنگیدن است.

[Mehran270]

اشتی کردن برای من بمعنی قبول تعهدات ومسیولیتهای خاص خوداست
بله اشتی نموده ام وتازمانی که کارهایی که
لازم است انجام دهم تاتعهداتم نسبت به خود
وبرنامه پابرجاباشداشتیم رفتن منظم ب جلسات
خدمت کردن
داشتن راهنماخواندن کتابهاونشریات دعاکردن
ومقایسه نکردندخودم بادیکران
برنامه روزانه داشتن وفقط برای امروزپاک ماندن 
تعهدمن ب بهبودی واشتی باخوداست

[Darush sistan]

سلام
 بله
 برای اینکه بتوانم برای بهبودی ام تلاش نمایم واین را در زندگی ام اجرا نمایم نیاز است که قبول کنم من معتاد هستم وباید برای تغییر در زندگی و بیماری ام کارهایی را انجام دهم.

[Mehran270]

این مطلب برام صددرصدنیست ونسبی
زمانی که فروتن باشم تماس داشته باشم جلسه برم وقدم کارکنم 
ازخودسری وخودرایی ومیدونم دست بکشم
بله این مطلب که من یک معتادم برام معنی داره
وجنگی باهاش ندارم ولی بافاصله گرفتن
وقطع اقراردرموردعجزخودم جنگهاشروع
میشه واین اشتی به نزاعی بزرگ باخودودنیا
رورقم میزنه

[hosseinheydari84]

سوال 64 ـ  آیا با این واقعیت که من یک معتاد هستم آشتی نموده ام ؟
بله ـ من با اقرا به عجز در برابرمواد مخدر و ناتوانی در مقابل رفتارهای بیمارگونه ام یا همان بیمای ام واقعیت مهم زندگیم که یک معتاد هستم را پذیرفته ام و دست از جنگیدن برداشته دیگر تسلیم شده ام . دست از خود آزاری و دیگر آزاری برداشته و دیگر در صدد تغییر دیگران نیستم و پذیرفته ام من فقط میتوانم خودم را تغییر دهم و با قبول اینکه امروز در برابر بهبودیم مسئولم دست از خود محوری برداشته و با مشورت و کارکرد دوازده قدم و عملکرد به آنها و شرکت در جلسات میتوانم بگویم با معتاد بودنم آشتی کرده ام .

HH

[Darush sistan]

سلام
بله
من افکاری دارم که نیاز به تغییر و بررسی دارد و این را در صورتی می توانم انجام دهم که بتوانم اعتیاد خود را بپذیرم.

[Darush sistan]

 سلام
بلی
تا زمان که من نتوانم خودم را با بیماری ام بپذیرم نمی توانم اصول درست زندگی ام را تمرین نمایم و یا اشتباهاتم را تغییر دهم.مساله انجام درست اصول انجمن است...

[Reza.z1362]

بله
پذیرش بیماری اعتیاد و اقرار کردن به این موضوع،اولین و مهم ترین مسئله در جهت شناخت بیماری ام میباشد و بعد از آن است که می‌توانم با کمک اصول روحانی برنامه و قدم های دوازده گانه انجمن معتادان گمنام در راستای بهبودی شخصی ام تلاش کنم…..

[اریا،ب]

بایدبگم که  هرگاه تمرکزم روی خودم رفتارواحساساتم ودرکل روی برنامست بله جلسه میرم تماس دارم وباراهنمام قدم کارمیکنن ودایم خودموباپسوندمعتادمعرفی میکنم بله اشتیم وهرگاه ازاصول دورم وخودمومقایسه یاسرزنش یامغرورمیشم ومسایل مالی ملکی وشهرت اولویتم باشه خیر