۱۴۰۱/۱۱/۴، ۰۲:۰۰ عصر
من همیشه تسلیم را شکست می دانستم و همین توهم و باور غلط باعث شده بود هیچوقت تسلیم نشوم و تا پای مرگ روی خواسته و یا فکر اشتباهم بایستم .
من همیشه دنبال یک راه جدید بوده ام .
من شهامت تسلیم شدن را نداشتم چون تسلیم شدن یعنی قبول واقعیت . وقتی واقعیت را بپذیرم دیگر با تکرار مکررات دنبال نتیجه متفاوت نمی گردم .
من با پذیرش اینکه حامل بیماری اعتیاد هستم و در مقابل تمام نواقصم و رفتارهایم بیمارگونه ام عاجزم و با قبول کردن واقعیت شکست خوردن در برابر افکارم ، دریچه ای برای فهمیدن در خود ایجاد می کنم و میپذیرم این مشکلات قرار نیست یکروزه حل شود پس در روند بهبودی قرار می گیرم و با کارکرد روزانه روی نواقص و اشتباهات امروزم برای توانایی زندگی فقط برای امروز تلاش می کنم.HH