۱۴۰۰/۳/۱۹، ۰۳:۵۲ عصر
مفهوم این سئوال این است که ما دیگر بابت عذرخواهی و جبران خسارت از دیگران نگران نیستیم
هر وقت که اشتباه می کنیم به سرعت به اشتباهمان اقرار می کنیم و سریعا اقدام به جبران خسارت از دیگران می کنیم.
چون این کار آزادی ای برای مان به ارمغان می آورد که هرگز در زندگی تجربه نکرده بودیم.
زیرا دیگر این کار برای ما وحشتناک نیست
زمانی اقرار به اشتباه بیانگر این بود که ما " کمتر از دیگران " هستیم و این باعث حقارت مان بود
اما با کارکرد قدم ها فهمیدیم که اصلا حقیر نیستیم و درست به اندازه دیگر انسان ها ارزش داریم پس دیگر اقرار به اشتباه برای مان دردناک نیست
هر وقت که اشتباه می کنیم به سرعت به اشتباهمان اقرار می کنیم و سریعا اقدام به جبران خسارت از دیگران می کنیم.
چون این کار آزادی ای برای مان به ارمغان می آورد که هرگز در زندگی تجربه نکرده بودیم.
زیرا دیگر این کار برای ما وحشتناک نیست
زمانی اقرار به اشتباه بیانگر این بود که ما " کمتر از دیگران " هستیم و این باعث حقارت مان بود
اما با کارکرد قدم ها فهمیدیم که اصلا حقیر نیستیم و درست به اندازه دیگر انسان ها ارزش داریم پس دیگر اقرار به اشتباه برای مان دردناک نیست
