۱۴۰۱/۴/۲۱، ۰۸:۳۲ عصر
زمانی که من بفکر خواسته های خودم هستم قسمت خودمحورانه من فعاله و توقع من اینه که همه مسایل طبق میل من و دلخواه من پیش بره .برای رسیدن به خواسته هام و با پا فشاری بر روی خواسته هام به دیگران خسارت میزنم و همه چیز رو زیر پا می‌زارم وخورمحوری ینی اینکه هر چیزی را بر حسب دوست دارم و دلم میخواد انجام بدم .و من میدانم و من میتوانم و اینا باعث بسته شدن دریچه افکارم میشه.من میگویم چه بخورید چه بپوشید و کجا بروید و....اهمیتی به اطرافیان نمیدهم،تو امور دیگران هم سرکشی و هم دخالت میکنم،خودخواهی من عود می‌کند .انسان خودخواه نمی‌تواند با دیگران رابطه خوبی برقرار کند چون فقط منافع خودش را میبیند .و این نا امنیها و خودخواهی ها باعث میشود که دیگران از من کناره بگیرند و در آخر ترد شوم .و....
