۱۴۰۲/۱۲/۱۴، ۰۴:۲۰ عصر
(۱۳۹۸/۱۰/۲۲، ۱۰:۱۸ عصر)admin.a نوشته است: سوال اول 55 : اكنون كه مجبور نيستم روي اعتيادم سرپوش بگذارم، آيا توجه كردهام كه ديگر نيازي ندارم مثل گذشتهبله در گذشته بخاطر اینکه اطرافیان از کارهایی که میکنم مطلع نشوند ومورد نصیحت وقضاوت قرار نگیرم مخفی کاری میکردم وفکر میکردم کارهای من به دیگران ربطی ندارد وهمیشه از قبول مسئولیت کارهایم امتناع کرده و همه چیز را انکار میکردم . بهانه های بی مورد نسبت به رفتار و گفتار شان میگرفتم و با قصه سرایی ودروغ عملکردم را توجیه میکردم برای خودم میدان جنگی بزرگ ساخته بودم که همه در یک طرف آن و من یکه و تنها در این طرف بودم وهمیشه احساسات بد و ناخوشایند داشتم و هر روز بدتر و بدتر و بدتر و وسیع تر میشد . از لحظه ای که تصمیم گرفتم مسئولیت رفتارم را بپذیرم و اقرار کردم اعتیاد دارم ومصرف مواد کنترل همه چیز را از من گرفت واختیار و اراده ام را از دست دادم متوجه شدم از میدان جنگی که برای خودم ساخته بودم اثری نیست وتمام انها مانند دوست در کنارم هستند و به من کمک میکنند و نیازی به دروغ گفتن ندارم برای انکار کردن تلاش نمیکنم با رها شدن از این حالتها وقرار نگرفتن در چنین شرایطی آرامشی بی نظیر در زندگی به دست آوردم با صداقت وانتخاب راه درست دستاوردی دارم که در گذشته با تلاش بی وقفه و مصرف مواد در جستجویش بودم و سپاسگذار نیروی برتر و دوستانم هستم سعی میکنم در تمام کارها و هر لحظه با گفتن احساس و حال و هوای خودم وشرایط و افکاری که همراهیم میکنند از قدرتشان کم کنم و از راهنمایی و کمک اطرافیانم استفاده کنم
دروغ بگويم؟ آيا به خاطر اين رهايي و آزادي سپاسگزار هستم؟ با چه روشهايي در بهبوديم شروع به
داشتن صداقت كرده ام؟
