۱۴۰۲/۷/۱۲، ۱۲:۴۴ عصر
معمول بدلیل بسته بودن دریچه افکار و ذهنیت معتادگونه برایم سخت است که از بعضی از خصیصه های فردی که به آنها وابستگی دارم اما جزء نواقص من هستند جدا بشوم و این برایم ترس آور است تمام اینها ترسهائی است که یک تفکر معتاد گونه در من بوجود می آورد که در صورت برطرف شدن نواقصم به شخصی که دوست ندارم تبدیل شوم ، واقعیت این است که من سالها از این نواقص بعنوان ابزار استفاده کرده ام و وابستگی شدیدی به آنها دارم و یک باور در من بوجود آمده که بدون آنها زندگی برای من سخت خواهد بود .
