۱۳۹۹/۷/۱۹، ۰۵:۰۵ صبح
من هر چیزی رو بتنهایی بخام کنترل یا متوقف کنم گند میزنم توش.هر وقتی خواستم خودم متعادل کنم برعکس شده .متوجه شدم نواقص ی اخر خطی داره ک همان اگاهی هست ک باس بنویسم و متوجه شم ک با عمل کردن از روی انها چ اسیب و صدمه ای به خودم و اطرافیانم میزنم. بعدش میفهمم ک از دست من بغیر از انجام ارکان بهبودی و خواستن از خدا برای رفع، هیچ کاری برنمیاد ک همان فروتنی قدم هفت هست.