۱۴۰۰/۵/۸، ۰۴:۱۴ صبح
با سلام....
منظور سوال جایکه سَرِ ما را بریدند نیست منظور جایکه خودمان سَرِ خودمان را بریدیم است.
تا مدتها فکر میکردم من قربانی جدایی پدرن از مادرم شدم در حالیکه خیلیا بودن بدون پدر و مادر بزرگ شدن و آدمهای موفقی شدند.
من بخاطر داشتن خلاء درونی ، نداشتن اعتماد بنفس ، نداشتن هدف ، داشتن وابستگیهای جور و واجور ، توقع بیجا ، عقده های فرو خورده و غیره احساس قربانی شدن میکردم.
من در واقع قربانی طرز فکر و اعمال و رفتار و احساسات و باورهای خودم شدم و علت آنرا در دیگران جستجو میکردم.
مثلا خیلی جاها نمیتوانم برای بهتر بودن خودم کاری بکنم فکر میکنم قربانی سرنوشت شدم.
من قانون گریز بودم و از جامعه طرد میشدم (دستگیری و زندان) بعد میگفتم من قربانی جامعه شدم و شروع میکردم به جامعه خسارت زدن سوال اینجاست که در همین جامعه چطوری بعضیا خوب کار میکنند ولی من فکر میکنم قربانی جانعه شدم. مثلا در NA باند بازی میشود و به من رای نمیدهند من چرا احساس قربانی شدن میکنم مگر در NA فرصت خدمت بدون رای کم داریم؟ اگر من خدمت کن باشم در انجمن فرصت خدمت بدون رای زیاد است.
گاهی من با دیگران مسابقه قربانی شدن میدهم دقت کردید در بعضی جاها طرف از یک مورد قربانی شدن خود میگوید ما ۱۰ تا مورد قربانی شدن رو میکنیم مگر مسابقه است؟ چون اینجوری بهتر میتوانیم ضعفهایمان ، کم کاری یمان ، ناتوانی یمان ، تنبلی یمان یا خرایکاری هایمان را پشت قربانی شدن الکی مخفی کنیم.
یک جواب نه شنیدن ساده در ما احساس سرخوردگی بوجود میاورد و فکر میکنیم آدم بدرد بخوری نیستیم. و این احساس قربانی شدن حاصل تصورات باطل من است نه واقعیت مسئله.
خیلی وقتها احساس قربانی شدنه واقعی است یعنی بخاطر اعتماد بیجا و نادرست وسوسه ، خودم شرایط سوءاستفاده شدن و قربانی شدن را برای طرف بوجود آوردم بعد شروع میکنم به انتقام گیری.
منظور سوال جایکه سَرِ ما را بریدند نیست منظور جایکه خودمان سَرِ خودمان را بریدیم است.
تا مدتها فکر میکردم من قربانی جدایی پدرن از مادرم شدم در حالیکه خیلیا بودن بدون پدر و مادر بزرگ شدن و آدمهای موفقی شدند.
من بخاطر داشتن خلاء درونی ، نداشتن اعتماد بنفس ، نداشتن هدف ، داشتن وابستگیهای جور و واجور ، توقع بیجا ، عقده های فرو خورده و غیره احساس قربانی شدن میکردم.
من در واقع قربانی طرز فکر و اعمال و رفتار و احساسات و باورهای خودم شدم و علت آنرا در دیگران جستجو میکردم.
مثلا خیلی جاها نمیتوانم برای بهتر بودن خودم کاری بکنم فکر میکنم قربانی سرنوشت شدم.
من قانون گریز بودم و از جامعه طرد میشدم (دستگیری و زندان) بعد میگفتم من قربانی جامعه شدم و شروع میکردم به جامعه خسارت زدن سوال اینجاست که در همین جامعه چطوری بعضیا خوب کار میکنند ولی من فکر میکنم قربانی جانعه شدم. مثلا در NA باند بازی میشود و به من رای نمیدهند من چرا احساس قربانی شدن میکنم مگر در NA فرصت خدمت بدون رای کم داریم؟ اگر من خدمت کن باشم در انجمن فرصت خدمت بدون رای زیاد است.
گاهی من با دیگران مسابقه قربانی شدن میدهم دقت کردید در بعضی جاها طرف از یک مورد قربانی شدن خود میگوید ما ۱۰ تا مورد قربانی شدن رو میکنیم مگر مسابقه است؟ چون اینجوری بهتر میتوانیم ضعفهایمان ، کم کاری یمان ، ناتوانی یمان ، تنبلی یمان یا خرایکاری هایمان را پشت قربانی شدن الکی مخفی کنیم.
یک جواب نه شنیدن ساده در ما احساس سرخوردگی بوجود میاورد و فکر میکنیم آدم بدرد بخوری نیستیم. و این احساس قربانی شدن حاصل تصورات باطل من است نه واقعیت مسئله.
خیلی وقتها احساس قربانی شدنه واقعی است یعنی بخاطر اعتماد بیجا و نادرست وسوسه ، خودم شرایط سوءاستفاده شدن و قربانی شدن را برای طرف بوجود آوردم بعد شروع میکنم به انتقام گیری.
