۱۳۹۸/۱۲/۱۴، ۱۱:۱۷ عصر
یا غرور کاذب دست میدهد و خود بزرگ بینی من متکبر میشوم.
بیماری محور میشوم و ندای درونم دیگر ندای خدا نیست بلکه ندای بیماریست و خود سرانه کاری را بی فکر و تامل انجام میدهم و طوری ک میگویم درست است انجام میدهم.
از انجام هیچ عمل غیر انسانی هیچ واهمه‌ای ندارم پس پست وفرومایه میشوم.
وقتی با یکی از شاخصه های بیماری کاری را انجام میدهم بقیه شاخصه ها هم اتوماتیک وار فعال میشون و دیگه اراده‌ای ندارم.
وقتی بیماری فعال باشد فقط سوء استفاده میکنم.
برای بدست اوردن انچه میخواهم بعضی وقتها لازم است ک مظلوم نمایی کنم تا بدست اورم یا توجیه کنم کارم را.
بیماری محور میشوم و ندای درونم دیگر ندای خدا نیست بلکه ندای بیماریست و خود سرانه کاری را بی فکر و تامل انجام میدهم و طوری ک میگویم درست است انجام میدهم.
از انجام هیچ عمل غیر انسانی هیچ واهمه‌ای ندارم پس پست وفرومایه میشوم.
وقتی با یکی از شاخصه های بیماری کاری را انجام میدهم بقیه شاخصه ها هم اتوماتیک وار فعال میشون و دیگه اراده‌ای ندارم.
وقتی بیماری فعال باشد فقط سوء استفاده میکنم.
برای بدست اوردن انچه میخواهم بعضی وقتها لازم است ک مظلوم نمایی کنم تا بدست اورم یا توجیه کنم کارم را.
