۱۴۰۰/۹/۱۲، ۰۹:۳۲ صبح
باسلام
من فقط بیماری ام راپذیرفته ام
ابعادووگستردگی اش راهم میدانم امازبانی کافی نیست،عملکردمن نشانگرتسلیم من دربرابراین بیماری است که من فرصت فائق اومدن راپیدامیکنم یعنی اینکه بی توجه به بیماری اصول رااجراکنم
من ازلحاظ روحی وروانی نیازبه ذهنی بازدارم که آرامشم روحفظ وازیک شخص دیگروخداوندکمک بگیرم
ازلحاظ جسمی بایدبخودم توجه کنم
بایدکمبودهای اخلاقی خودم رابرطرف کنم تانواقصم نمایان نشود
برای شروع همه مامیپذیریم امابعدازگذشت چندسال تازه متوجه میشویم که مادرتمامی زمینه های زندگی دچارمشکل میشویم
من فقط بیماری ام راپذیرفته ام
ابعادووگستردگی اش راهم میدانم امازبانی کافی نیست،عملکردمن نشانگرتسلیم من دربرابراین بیماری است که من فرصت فائق اومدن راپیدامیکنم یعنی اینکه بی توجه به بیماری اصول رااجراکنم
من ازلحاظ روحی وروانی نیازبه ذهنی بازدارم که آرامشم روحفظ وازیک شخص دیگروخداوندکمک بگیرم
ازلحاظ جسمی بایدبخودم توجه کنم
بایدکمبودهای اخلاقی خودم رابرطرف کنم تانواقصم نمایان نشود
برای شروع همه مامیپذیریم امابعدازگذشت چندسال تازه متوجه میشویم که مادرتمامی زمینه های زندگی دچارمشکل میشویم
