۱۳۹۹/۴/۱۸، ۱۲:۳۸ عصر
فعال بودن بیماری در من همیشگی است . اون جاهایی که خود از محوری و تنبلی و ... خلاصه نواقص شخصیتی که توی جلسات در موردشون صحبت مشه و منم کم ندارم استفاده می کنم همون زماناییه که بیماری من فعاله
زمانی که خودم را عقل کل می پندارم
زمانی که عجولم
و ...
که در همه ی این موارد میخوام بشینم جای خدا ، همون وقته که افسار دست بیماریه