۱۳۹۹/۶/۶، ۰۵:۳۴ عصر
با سلام....
بله امروز نسبتا احساس ارزش بین خانواده و محل کار و اقوام و جامعه و NA میکنم و احساس میکنم هویت و شخصیت انسانی از دست رفته تا حدودی برگشته است بدلیل اینکه به آنها کمتر و به نُدرَت خسارت میزنم.
جامعه ، خانواده و اقوام مرا پذیرفته اند و دیگر تحقیر نمیشوم.تایید دیگران احساس رضایتی ناشی از رفتاهای سالم تر من است که از بیرون به من داده میشود که گذراست ولی مجاز است.ولی احساس اهمیت از درون احساس ارزش کردن است و به رضایت درون رسیدن است و نباید با تغییر نگاه دیگران تغییر کند ولی گاهی وقتی تایید نمیشوم احساس اهمیت و ارزشم را از دست میدهم.
کتاب پایه ما میگوید:پذیرش اجتماعی معنایش بهبودی نیست........مهم اینست که من چقدر با دنیای اطرافم و با خودم به صلح رسیدم من وقتی کاری را با فروتنی انجام میدهم احساس اهمیت در وجودم پدیدار میشود.
وقتی به ارزشها و اعتقادات خودم و دیگران احترام میگذارم احساس اهمیتی دوطرفه بوجود میاید.
بله امروز نسبتا احساس ارزش بین خانواده و محل کار و اقوام و جامعه و NA میکنم و احساس میکنم هویت و شخصیت انسانی از دست رفته تا حدودی برگشته است بدلیل اینکه به آنها کمتر و به نُدرَت خسارت میزنم.
جامعه ، خانواده و اقوام مرا پذیرفته اند و دیگر تحقیر نمیشوم.تایید دیگران احساس رضایتی ناشی از رفتاهای سالم تر من است که از بیرون به من داده میشود که گذراست ولی مجاز است.ولی احساس اهمیت از درون احساس ارزش کردن است و به رضایت درون رسیدن است و نباید با تغییر نگاه دیگران تغییر کند ولی گاهی وقتی تایید نمیشوم احساس اهمیت و ارزشم را از دست میدهم.
کتاب پایه ما میگوید:پذیرش اجتماعی معنایش بهبودی نیست........مهم اینست که من چقدر با دنیای اطرافم و با خودم به صلح رسیدم من وقتی کاری را با فروتنی انجام میدهم احساس اهمیت در وجودم پدیدار میشود.
وقتی به ارزشها و اعتقادات خودم و دیگران احترام میگذارم احساس اهمیتی دوطرفه بوجود میاید.
