۱۳۹۹/۴/۲۱، ۰۱:۴۷ عصر
(۱۳۹۸/۱۰/۲۲، ۱۰:۱۵ عصر)admin.a نوشته است: سوال اول 62 : آيا احساس اهميت نسبي در حلقه دوستان و خانواده ميكنم؟ در كل جامعه چطور ؟ آن احساسمثال خریدازیک مغازه ,اگرمغازه دار مرا تحویل بگیرد,خریدم رابه خوبی انجام میدهم ولی اگرخوش رویی نکرد,چیزی که نمیخرم که هیچ,چندتافحش هم میدهم وازمغازه خارج میشوم.احساس امنیت یعنی برای دیگران هم مهم بودن طبق اصول,تعادل,
چيست؟
وقتی که فکر میکنم خیلی بزرگم,احساس امنیت را ازدست میدهم.مثال?احساس امنیت که ازروی ترس وتاییدوکنترل کردن ویا کنترل شده است.
مثال احساس ترس
یعنی زندگی کردن درخانه پدری,
اگرکمی بلندترحرف بزنم,اسباب واساسم را بیرون میریزد.
هرچیزی که بگویم بایدسریعا
تعظیم فرودبیاورم.
تایید موقعی که درجلسات مرابالا میبرند,بایدتمام ,طبق میل من رفتارکنند وستاره شناسی میشود.
کنترل کردن درخانه فقط حرف من باشد.
کنترل شدن وقتی کنترل میکنم احساس اهمیتم کم میشود.
توقع بیجاباعث میشودکه فکرکنم دیگران به من اهمیت نمیدهند.
مثال بعنوان یک فردخانواده باید
یاصبح بروم سرکار,وقتی ازسرکار برمیگردم,توقعاتم بالاباشد,باید همسروفرزندانم طبق میل وخاسته من ,هرکاری که من گفتم بایدانجام دهند.کسانیکه سنت7را رعایت نمیکنند,ازنظرمعنوی,مالی,عاطفی,
جنسی,همیشه دیگران برایشان تصمیم میگیرند.توقع بیجاازخود داشتن,باعث میشود اهمیت من به خطربیوفتد.
چقدراهمیت نسبی به دیگران وگذشته دارم؟ به کسانی احتیاج دارم درمورد رهجو,راهنما,دوستان بهبودی,درموردخانواده وفامیل خانواده.
احساس امنیت دروغین هم وجوددارد,که درگذشته بود.هرکجا
که مانع مشترک من است ,مهم میشمارم,طبق هرشرایطی بایددیگران را,مهم میشمارم,حتی اگربرخلاف من باشد.
درهرارتباطی چقدرخودم را مهم میشمارم ومبنای آن چیست؟
کسانیکه ازمن حرف شنوی دارند,مبنای آن خودخواهی وخودمحوری من است.درمورد رهجو,راهنما,دوستان بهبودی وخانواده.
درهررابطه ای فهمیدن ودرک کردن دیگران یعنی عشق.
