امتیاز موضوع:
امتیاز موضوع:
  • 0 رأی - میانگین امتیازات: 0
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
سوال 37 : آيا علائم هشدار دهنده در مورد بيماري خود يا فرزندانم را ناديده ميگيرم و فكر
#6
در گذشته بله ولی الان نه .

از نظر روحی روانی احساسی و عاطفی به فرزندم اجازه دهم احساساتش را بیان کند و در مورد مسائل احساسی و عاطفی او را نصیحت و ارشاد نکنم وقت بگذارم و با علاقه و جان و دل گوش فرا دهم و شرایط را برای رشد احساسی و عاطفی و فکری برای او فراهم کنم .
از نواقص شخصی‌ام فاصله بگیریم و حسن های شخصیتی‌ام راافزایش بدهم با ترس اضطراب و نگرانی دلهره را از فرزندم دور کنم.
 قسمت ۲ : زمانی که من در نقطه مقابل بهبودیم قرار می‌گیرم و افکار بحران زا و انحرافات فکری را حفظ می‌کنم ،در واقع عدم مسئولیت‌پذیری و بی توجهی و بی اعتنایی نسبت به خود و فرزندم را دارم و توان دید بیماری را ندارم و احساسات دیگران را نمی توانم درک کنم.
 علائم هشدار دهنده: خط قرمز هایی هستند که ما اکثراً در رابطه با بیماری آنها را دیده ایم که به واسطه عواملی چون سهل انگاری ،باورهای غلط و عادت‌های خودمحورانه و غیره .این علائم هشدار دهنده را نادیده می گیریم که شاهد معضل جدی شده و زندگی آشفته می گردد و قدرت مدیریت از من سلب میگردد .
این علائم را جدی می‌گیرم و ابزار کارکرد قدم استفاده می‌کنم
پاسخ
 سپاس شده توسط ناظر10 ، حـمـیـد ، mehdi9666 ، ناظر14


پیام‌های داخل این موضوع
RE: سوال 37 : آيا علائم هشدار دهنده در مورد بيماري خود يا فرزندانم را ناديده ميگيرم و فكر - توسط b.d - ۱۳۹۸/۱۲/۱۷، ۰۹:۰۴ عصر

پرش به انجمن:


کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع: 2 مهمان