۱۳۹۹/۵/۴، ۰۹:۵۹ صبح
قربانی بودن یعنی بدون قید و شرط تسلیم بودن و در این شرایط هیچ اراده ای از خود نداشتن
و اینکه بین سوءاستفاده و قربانی اندازه یک مو فاصله است.?
افراط و تفریط - عدم شناخت خود و دیگران - توجه غیرمنطقی به احساس دیگران - ساده لوحی - زودباوری - دلسوزی بیجا - ترس و توقع بارها باعث شد که احساس قربانی شدن کنم? ( البته یکی از بزرگترین نواقص برای ما احساس قربانی شدن است ).?
قربانی پدر ، مادر و سایر اعضای خانواده - قربانی حکومت و سیاست های آن?
وقتی برای تصمیم گیری از سوی نزدیکان طرف مشورت قرار نمی گیرم و به من بهاء داده نمی شود احساس قربانی شدن می کنم? اما اگر از نظر روحانی خود را تقویت کنم ( عملکرد داشته باشم ) چنین احساساتی نخواهم داشت.?
من وقتی سهم خودم را بدانم قربانی نمی‌شوم یعنی آگاهانه اختیار دارم و بر اساس اختیار و انتخاب است که قربانی می شویم? ( مورد سوءاستفاده قرار می گیرم )?
?الف؛ در رابطه با خود ، خداوند ، دوستان ، خانواده ، اجتماعی و غیره در کلام ( فقط با گفتن ) احساسی قربان شدن کرده ام.?
?ب؛ مهم این است که بفهمم من چگونه خود را به عنوان قربانی عرضه کرده و باورم کرده ام که قربانی شده ام که این ( باور قربانی شدن ) اراده را از من می گیرد تا نقش این را در بیاورم که هیچ نقشی نداشته ام و اینکه کارهای غلط خود را با قربانی بودن توجیه می کردم?
سوال می‌گوید? خودت ادعای قربانی شدن در می آوری تا به جامعه خود را قربانی نشان دهی ، تا بگویی من قربانی ساختار حکومتی شده‌ام.?
قربانی تفکر غلط خودمان بودیم و سیستم تفکری ما ایراد داشته.?
بحث این سوال خود را قربانی نشان دادن است.?
رابطه هایمان را تنظیم کنیم تا کسی نتواند از ما سوءاستفاده کند.?
کسی که فکر می‌کند مورد سوءاستفاده قرار گرفته یا قربانی شده است به دلیل این است که هر چه هست ایراد از خود اوست چرا که به حقوق خود آشنا نبوده و به قانونمندی ها توجه نکرده که در نتیجه قربانی نفهمیدن قانونمندی ها شده است?
در نتیجه?
پیدا کنم کی خود را قربانی جلوه داده ام ?( مثلاً وقتی می گویم من آدم بیچاره هستم ، من اصلاً شانس ندارم )?
با گرفتن یک تراز از خودم می فهمم که خودم باعث شدم که احساس قربانی شدن کنم ?( چرا در دهه پنجاه متولد شدم ، چرا زمان من جنگ شد ، چرا درآمد ندارم ، وجدان هیچ کس قرض پس نمی دهد ، مردم همه کلاهبردار هستند )?
اینطور افکار و گفتارها باعث می شود که دیگران طوری با من رفتار کنند که احساس قربانی شدن کنم?
وقتی تصمیم نمی‌گیرم ومی‌خواهم دیگران برایم تصمیم بگیرندباعث می‌شود احساس قربانی شدن
کنم ?
گله کردن باعث می‌شود دیگران طوری با من رفتار کنند که احساس قربانی بودن کنم?
اظهار عجز پیش دیگران نیز باعث می‌شود از رفتار دیگران احساس قربانی شدن کنم?
مشارکت هایم نیز در صورتی که غیراصولی باشند باعث زمینه قربانی بودن را برایم فراهم می‌کند.?
توقع داشتن ، نپذیرفتن خود و دیگران ، وقتی برایم تصمیم گرفته می‌شود ، از امید نگفتن ، از توانایی نگفتن و کلاً عملکرد من باعث شد که احساس قربانی شدن کنم.
و اینکه بین سوءاستفاده و قربانی اندازه یک مو فاصله است.?
افراط و تفریط - عدم شناخت خود و دیگران - توجه غیرمنطقی به احساس دیگران - ساده لوحی - زودباوری - دلسوزی بیجا - ترس و توقع بارها باعث شد که احساس قربانی شدن کنم? ( البته یکی از بزرگترین نواقص برای ما احساس قربانی شدن است ).?
قربانی پدر ، مادر و سایر اعضای خانواده - قربانی حکومت و سیاست های آن?
وقتی برای تصمیم گیری از سوی نزدیکان طرف مشورت قرار نمی گیرم و به من بهاء داده نمی شود احساس قربانی شدن می کنم? اما اگر از نظر روحانی خود را تقویت کنم ( عملکرد داشته باشم ) چنین احساساتی نخواهم داشت.?
من وقتی سهم خودم را بدانم قربانی نمی‌شوم یعنی آگاهانه اختیار دارم و بر اساس اختیار و انتخاب است که قربانی می شویم? ( مورد سوءاستفاده قرار می گیرم )?
?الف؛ در رابطه با خود ، خداوند ، دوستان ، خانواده ، اجتماعی و غیره در کلام ( فقط با گفتن ) احساسی قربان شدن کرده ام.?
?ب؛ مهم این است که بفهمم من چگونه خود را به عنوان قربانی عرضه کرده و باورم کرده ام که قربانی شده ام که این ( باور قربانی شدن ) اراده را از من می گیرد تا نقش این را در بیاورم که هیچ نقشی نداشته ام و اینکه کارهای غلط خود را با قربانی بودن توجیه می کردم?
سوال می‌گوید? خودت ادعای قربانی شدن در می آوری تا به جامعه خود را قربانی نشان دهی ، تا بگویی من قربانی ساختار حکومتی شده‌ام.?
قربانی تفکر غلط خودمان بودیم و سیستم تفکری ما ایراد داشته.?
بحث این سوال خود را قربانی نشان دادن است.?
رابطه هایمان را تنظیم کنیم تا کسی نتواند از ما سوءاستفاده کند.?
کسی که فکر می‌کند مورد سوءاستفاده قرار گرفته یا قربانی شده است به دلیل این است که هر چه هست ایراد از خود اوست چرا که به حقوق خود آشنا نبوده و به قانونمندی ها توجه نکرده که در نتیجه قربانی نفهمیدن قانونمندی ها شده است?
در نتیجه?
پیدا کنم کی خود را قربانی جلوه داده ام ?( مثلاً وقتی می گویم من آدم بیچاره هستم ، من اصلاً شانس ندارم )?
با گرفتن یک تراز از خودم می فهمم که خودم باعث شدم که احساس قربانی شدن کنم ?( چرا در دهه پنجاه متولد شدم ، چرا زمان من جنگ شد ، چرا درآمد ندارم ، وجدان هیچ کس قرض پس نمی دهد ، مردم همه کلاهبردار هستند )?
اینطور افکار و گفتارها باعث می شود که دیگران طوری با من رفتار کنند که احساس قربانی شدن کنم?
وقتی تصمیم نمی‌گیرم ومی‌خواهم دیگران برایم تصمیم بگیرندباعث می‌شود احساس قربانی شدن
کنم ?
گله کردن باعث می‌شود دیگران طوری با من رفتار کنند که احساس قربانی بودن کنم?
اظهار عجز پیش دیگران نیز باعث می‌شود از رفتار دیگران احساس قربانی شدن کنم?
مشارکت هایم نیز در صورتی که غیراصولی باشند باعث زمینه قربانی بودن را برایم فراهم می‌کند.?
توقع داشتن ، نپذیرفتن خود و دیگران ، وقتی برایم تصمیم گرفته می‌شود ، از امید نگفتن ، از توانایی نگفتن و کلاً عملکرد من باعث شد که احساس قربانی شدن کنم.
