۱۴۰۱/۱/۸، ۰۶:۱۱ صبح
ما موقعی میتوانیم مسئولیت زندگی و اعمالمان را بپذیرم که
نسبت به مسئولیت هایمان شناخت ،مهارت ، و آگاهی داشته باشیم و
در رابطه با آنها حق انتخاب داشته باشیم و براساس پذیرش ، آن
مسئولیت را بعهده گرفته باشیم ،بنابراین ، زندگی ما به دو بخش
اساسی تقسیم میشود در شرایط بیماری زمانی که ما هیچگونه شناختی ازخود و بیماری خود نداشتیم و غالبا افسار زندگی ما در دست بیماریمان
بود و اعتیادمان باعث شده بود
تا هیچگونه حق انتخابی نداشته
باشیم ،ما در این بخش از زندگی اختیارخود را از دست داده بودیم در واقع مثَل ما ، مانند بیماریست که مسموم شده باشد و بدون اختیار در هرمکانی که باشد قی و یا استفراغ میکند و بدیهیست که به علت
مسمومیت و عدم اختیار نمیتواند مسئولیت آنرا بعهده بگیرد زیرا
که این عمل را غیر اختیاری انجام داده است ، بنابراین ، ماهم در شرایط اعتیادمان که قرار داشتیم در اثر مسمومیتی که در ابعاد و شاخصه های گوناگون در ما بوجود آمده بود ، اختیار و
اراده زندگیمان را از دست داده بودیم و لذا نمیتوانیم مسئولیت
اعمالی که خارج از اختیار ما بود
را بپذیریم .در شرایط بهبودی اما اکنون در زندگی ما لحظه ایی
فرا رسیده است ، سعی میکنیم که با شناخت از مبانی بهبودی اختیار و افسار زندگی خود رابدست بگیریم و با آگاهی و
مهارتهای لازم و حق انتخابی که از برکات بهبودی بدست آورده ایم ،یکی از عوامل موثر در مواجه شدن با مسئولیتها ، شناخت و
الویت بندی کردن بین اقسام واشکال آنهاست و لذا موقعی که
بتوانیم در رابطه با مسئولیتهای روزانه بالاانس و تعادل بوجود بیاوریم زندگیمان در چرخه طبیعی قرار
میگیرد ، و هر گاه ، در هر یک ازاین اقسام گرفتار افراط و تفریط شویم بدیهیست زندگیمان از چرخه طبیعی خارج و سرانجام زندگیما غیر قابل اداره میشود .
گاهی ما به علت علاقه خاص به یک جنبه از زندگی در رابطه با
مسئولیت آن افراط میکنیم و تمام وقت وانرژی خود را صرف آن
میکنیم و در واقع غرق در آن م یشویم و در عوض نسبت به
مسئولیتهای دیگر تفریط و کم کاری میکنیم ،
در هر صورت یکی از مهمترین ارکان بیماری ما افراط و تفریط
است و لذا باید مراقب باشیم تا در امور و مسئولیتهای مختلف
زندگی دچار این افراط وتفریط ها
نشویم . قسمت سوم سوال )
مسئولیت یعنی پذیرش اختیاراتی که به ما عطا شده و یا ما خود
دارای آنها می باشیم و باید در مقابل آن پاسخگو باشیم .
نسبت به مسئولیت هایمان شناخت ،مهارت ، و آگاهی داشته باشیم و
در رابطه با آنها حق انتخاب داشته باشیم و براساس پذیرش ، آن
مسئولیت را بعهده گرفته باشیم ،بنابراین ، زندگی ما به دو بخش
اساسی تقسیم میشود در شرایط بیماری زمانی که ما هیچگونه شناختی ازخود و بیماری خود نداشتیم و غالبا افسار زندگی ما در دست بیماریمان
بود و اعتیادمان باعث شده بود
تا هیچگونه حق انتخابی نداشتهباشیم ،ما در این بخش از زندگی اختیارخود را از دست داده بودیم در واقع مثَل ما ، مانند بیماریست که مسموم شده باشد و بدون اختیار در هرمکانی که باشد قی و یا استفراغ میکند و بدیهیست که به علت
مسمومیت و عدم اختیار نمیتواند مسئولیت آنرا بعهده بگیرد زیرا
که این عمل را غیر اختیاری انجام داده است ،
بنابراین ، ماهم در شرایط اعتیادمان که قرار داشتیم در اثر مسمومیتی که در ابعاد و شاخصه های گوناگون در ما بوجود آمده بود ، اختیار واراده زندگیمان را از دست داده بودیم و لذا نمیتوانیم مسئولیت
اعمالی که خارج از اختیار ما بود
را بپذیریم .در شرایط بهبودی اما اکنون در زندگی ما لحظه ایی
فرا رسیده است ، سعی میکنیم که با شناخت از مبانی بهبودی اختیار و افسار زندگی خود رابدست بگیریم و با آگاهی و
مهارتهای لازم و حق انتخابی که از برکات بهبودی بدست آورده ایم ،یکی از عوامل موثر در مواجه شدن با مسئولیتها ، شناخت و
الویت بندی کردن بین اقسام واشکال آنهاست و لذا موقعی که
بتوانیم در رابطه با مسئولیتهای روزانه بالاانس و تعادل بوجود بیاوریم زندگیمان در چرخه طبیعی قرار
میگیرد ، و هر گاه ، در هر یک ازاین اقسام گرفتار افراط و تفریط شویم بدیهیست زندگیمان از چرخه طبیعی خارج و سرانجام زندگیما غیر قابل اداره میشود .
گاهی ما به علت علاقه خاص به یک جنبه از زندگی در رابطه با
مسئولیت آن افراط میکنیم و تمام وقت وانرژی خود را صرف آن
میکنیم و در واقع غرق در آن م
یشویم و در عوض نسبت بهمسئولیتهای دیگر تفریط و کم کاری میکنیم ،
در هر صورت یکی از مهمترین ارکان بیماری ما افراط و تفریط
است و لذا باید مراقب باشیم تا در امور و مسئولیتهای مختلف
زندگی دچار این افراط وتفریط ها
نشویم . قسمت سوم سوال )
مسئولیت یعنی پذیرش اختیاراتی که به ما عطا شده و یا ما خود
دارای آنها می باشیم و باید در مقابل آن پاسخگو باشیم .
