۱۴۰۰/۱۱/۱، ۰۷:۴۵ عصر
(۱۴۰۰/۱۰/۲۹، ۰۷:۳۱ عصر)بَرمک نوشته است: با سلام....بله .بدون شک چون نمی خواستم خودم را مقصر جلو دهم همیشه نگاه من به طرف مقابل این بود که دیگران در اشتباه هستند و که نمی توانم کسی را به زور وارد این روابط ناسالم کنم خودش این رابطه را از اول می دانست و برای منافع خودش و لذت های خودش قبول کرده و من در این روابط طرف دوم هستم و نمی توانستم قبول کنم من در اشتباه هستم
بله در واقع چون شخصیت بیماری اعتیاد انکار و فرار از مسئولیت و نقش خود است بسادگی دیگران طعمه اهدافم میکردم.
چون درک درستی از روابط بین خودم و انسانهای اطرافم نداشتم فکر میکردم همه چیز را میدانم من دنیا را از دریچه و اندازه فهم خودم میبینم مثلا فکر میکردم اگر کسی تن فروشی میکند حق دارم به او توهین و اهانت کنم.
در واقع برای پوشش دادن به عجز و ناتوانایی خودم در نگاه به نقش خود ، دیگران را عامل رفتارهای غیر انسانی خودم قلمداد میکردم.