۱۳۹۹/۵/۲، ۰۷:۱۷ عصر
بعد از اینکه بحران های اعتیاد رو پشت سر گذاشتم و بر خلاف انتظار از مهلکه اعتیاد جان سالم بدر بردم به نقطه عجز رسیدم که نه راه پس داشتم و نه راه پیش. نقطه ای که نه با مصرف و نه بدون مصرف حال خوبی نداشتم. این نقطه عطفی برای تغییر و تحولی درونی بود.
اقرار به عجز و اینکه عاجزم نیاز به عزمی راسخ دارد.
نمیشه در برابر اعتیاد عاجز باشم و بهبودی را دنبال نکنم، یا در برابر افکارم عاجز باشم و از فکر دیگران استفاده نکنم.
من در برابر خواسته های درونم و هر چیزی که اختیار زندگی رو ازم سلب میکنه عاجزم
اقرار به عجز و اینکه عاجزم نیاز به عزمی راسخ دارد.
نمیشه در برابر اعتیاد عاجز باشم و بهبودی را دنبال نکنم، یا در برابر افکارم عاجز باشم و از فکر دیگران استفاده نکنم.
من در برابر خواسته های درونم و هر چیزی که اختیار زندگی رو ازم سلب میکنه عاجزم
